Rennesøy

Øyane nord for Stavanger er fine å sykle på: Rennesøy, Finnøy og Stjernarøyane. Dei to første er nå landfaste med undersjøiske tunnelar, til Stjernarøyane må ein kome sjøvegen.

I dag har vi prøvd Rennesøy. Det er bare 4 mil å kjøre frå Austrått til Vikevåg. Derfrå er det fin gammal bygdeveg til Sørbø (Sørbøveien) parallelt med E39 til nordvestre del av øya, og i motsatt retning, veg til Østhusvik (Østhusvikveien) på austre del av øya. Dei kan setja namn på vegane, karane der på øya!

Planen var å sykle først mot vest, så tilbake forbi Vikevåg mot aust, kjøpe middag på Fjordbris hotell i Østhusvik, og sykle tilbake til Vikevåg og kjøre heim. Det gjekk ikkje heilt slik.

Det starta fint.  Å finne vegen er ikkje noko problem, det er ikkje så mange val. Det var ikkje bilfritt på Sørbøveien, men på to timar møtte me 14 bilar (7 sølvbilar, 6 mørke bilar og 1 melkebil - Q), det kan me akseptere. Opplevinga er først og fremst nydeleg natur ein fin sommardag med blå sjø, blå himmel og grøn øy.

Men det er meir å oppleve: Sørbø kyrkje frå 1130 (1140?) var open. Flott kyrkje i mur! Biletet her er av glassmåleriet ved alteret i kyrkja. Nørevågen er ei lun hamn med feriehus, der tok vi kaffipause, sjå bilete. Låder ei anna hamn, ikkje fullt så lun, men ennå brukt av fiskebåtar. Det er turstiar fleire stader, på Reianes, Bøheia og søraust frå Vikevåg.

Dessutan går dyr på beite overalt. Det betyr mange ferister (sei øø når du syklar over, det blir øh-øh-øh) og eit snaubeita kulturlandskap. Det er fint. Det er ennå tidleg på året, vi såg mange lam, kalvar og til og med shetlandsponniføl. Idyll.

Idyllen blei broten av eit skrekkeleg girbråk. Rolf sin sykkel skar tenner før det blei stilt. Giret var knekt,  sykkelen blei til sparkesykkel! Anna og eg måtte frese tilbake og henta bilen, og turen enda med at vi henta Rolf ved Sørbø kyrkje. Vi reiste heim og tok middag heime. Turen Vikevåg - Låder t/r tok 1 time og 50 min. inkl. pause. Vi hadde nok klart den andre delen av turen til Østhusvik også. Men det får bli ein annan gong, Fjordbris!