Syklistglede over kraftutbygging i Sirdal

Igjen vil eg slå eit slag for tursykling på anleggsvegane til kraftverka og dammane i Sirdal.

Tur 1 frå Suleskar/ Ådneram er det 13 km god, asfaltert veg inn til Svartevassdammen kor det for tida er arbeid med utviding av dammen og stengt. Det er parkering like etter Suleskarvegen tar av til Setesdal, vi kjørte litt ekstra og tok sjansen på å parkere på ein privat parkeringsplass, sjølv med trugsmål om å bli taua bort. 

Det går oppover når ein syklar fra Øvre Sirdal til øvre Øvre Sirdal, men jamnt og ikkje bratt, og farten ned att var ikkje avskrekkande. Det fine er at det er bomveg, og derfor nesten ikkje bilar. Vi møtte tre bilar og ein ATV, ingen syklistar, ingen som gjekk... Det var rett nok juni og nokså kald vind, men likevel.

Tur 2 er frå Haugen opp Hønedalen til Hegrefoss kraftstasjon. Ganske bratt opp frå Haugen, men deretter kupert inntil Hegrefoss. Fjellfloraen i juni er prega av små, kvite blomar. Spesielt var det å sjå massevis av molteblomar, håper bare det kjem litt varme og insekt slik at det blir bær

Vidare kan ein og sykle på bilveg mot Lysebotn, eller opp Suleskardvegen. Men bilane kjører fort.

Erstein - Strasbourg 25 km

Siste sykkeldag var det også kombinasjon tog og sykkel. Denne gongen gjekk togturen Colmar - Erstein ganske greit, me spreidde oss på fleire vogner, og noen av oss fekk også bruke sykkeloppheng.  Nokre kilometer frå Erstein kom me inn på kanalen mellom Rhinen og Rhone. Då var det lett å finna fram, og nokså flatt. Ei stund er det greit å sykla slik også. Det er ein del å sjå: Sluser, båtar, husbåtar og etter kvart også syklistar og forgjengarar. Dessutan er det ganke roleg langs ein kanal.

Det var motvind og omsykling på grunn av arbeid, så det blei litt anstrengande denne dagen også, sjølv om det sto 25 km på planen. Denne dagen sykla me på EU sykkelveg 15, som er Rhinruta mellom Rotterdan og Andermatt i Sveits.

I Strasbourg kom me inn på dei flottast by-sykkelvegane eg har vore borti, dei hadde heilt eigne trasear, lyskryss og hadde sjølvsagt to filer. Det einaste som var brysomt, var når dei gjekk gjemmon fotgjengartette område, slik det var ein del av i Strasbourg.

Katedralen i Strasbourg imponerte. og Lille Ponny, som kom med toget heilt fram til byen utan sykkel, fekk seg ein tur på karusell. Han der fiksa lunsj til ti, det blei åpna i andre etasje i eit vertshus for oss, for det var nokså fullt ute på bakkeplan. Og tilbake til Colmar var det tog for alle, og sykkeltur opp til hotellet frå stasjonen. Om kvelden var det konsert med eit kor som sang gregoriansk musikk og moderne musikk på ein gregoriansk måte. Me fekk med oss litt av kvart.

Om kvelden hadde Store Ponny innlegg om kjende alsassarar: Alsasshamster, Madame Tussaud og ein kjend fotograf, medan Sneglespisaren fortalde om Issenheimalteret me såg på dagen etter. Alltid meir interessant på museum når me veit kva me skal sjå etter.

Colmar - Sélestat - Colmar 44 km

Colmar - tog - Sélestat - Kintzheim- Bergheim (lunsj) - Beblenheim - Ostheim - Houssen - Colmar.

Vurderinga gjekk ut på at å sykle tur-retur Colmar - Sélestat kunne bli for mykje for fleire rumper gjorde at me valde å ta toget til Sélestat for å sykle tilbake. Å ta sykkel på toget skulle vere relativt greit, med eigne sykkelvogner, sjølv om me då kom med seks syklar. Men det var ikkje så greit, ein tyskar stengde for dei tre siste syklane og hevda at det var fullt, han hadde også reservert vogna, og dessutan ville han heller ikkje løfte opp våre syklar når dei ramla. Me fekk likevel plass, men erfaringa med denne turen var god å ha vidare.

Humanistblioteket i Sélestat var under ombygging, slik at det med sine fem utstilte bøker ikkje blei for stort for nokon. Humanistbiblioteket er bygd opp rundt samlinga til Beatus Rhinanus og har både manuskript og trykte bøker, både blokktrykk (utskoren treplate) og typografisk trykte bøker frå før 1501, såkalla inkunablar. 

Utstillinga var raskt unnagjort, så ein koseleg kafe med økologisk kaffe før syklistena tok farvel med togreisarane.

Igjen ein fin sykkeltur på vinruta. Me sykla denne dagen tidvis på sykkelveg EU 5 (på biletet over). At det er EU-sykkelvegar er nytt for meg, og interessant. Her er lenke til sida for EU velo routes. Desse sykkelvegane er svært gode og godt merka. Bortsett frå inne i byane er det svært lett å finne fram. EU 5 går frå London til Brindisi i Italia, og er ruta som erkebiskopen av Canterbury, Sigeric, brukte då han drog til paven i Roma (og vidare til Brindisi?). Ruta heiter Via Romea Francigena.

Igjen frå ein Hans-og-Grete-by til neste. Over ser me frå Bergheim kor me (den harde kjerne) hadde lunsj.

Dyrelivet Askeladden fekk med seg: Stork, ørn, hegre, spurvehauk, hønsehauk, vandrefalk, tårnseglar, trost, sangarar, svaner, ender, hare, moldvarphaugar. Me kunne ha sett alsacehamster, men det gjorde me ikkje. 

Og plantelivet: Grønnsakhagar, raps, kveite, bygg, rug, kirsebærtre, moreller, epletre og anna frukt, modne rips, jordbær, selleri, asparges, salat og så vidare. Og sjølvsagt druer. 

Rundtur i vinmarkene rundt Colmar 62 km

Desse blei med meg for å sykle og feire at eg hadde blitt seksti år: Liltle og Store ponny, Muskuløs og Muskuline, Sneglespisaren, Askeladden og fru Askeladd, Laktosefri og sjølvsagt Han der. Det er ein ganske variert gjeng, alder frå åtte til syttito, treningsgrunnlag frå sykling på ergometersykkel åtte minutt i veka til konkurransetrente cross-fittarar. Spennande!

Ruta første dag var 66 km og gjekk slik: Colmar - Houssen - Guémar - Ribeauvillé - Hunawihr - Riquewihr -Kientzheim - Sigolsheim - Ingersheim - Turckheim - Wintzenheim - Wettolsheim - Eguisheim - Colmar. Overgangen frå åtte minutt til åtte timar var ganske stor, sjølv om dei åtte timane hadde innlagd lunsj i Riquewihr og svært mange andre stopp.

Først sykla vi i flatt lende i by, mellom maisåkrar og i skog, så inn i vinmarkene ved Ribeauvillé. Sykkkelveien går på vegar brukt i arbeidet på vinmarkene og er så godt som utan trafikk, og avstanden mellom dei supersøte, blomstrande bindingsverklandsbyane er bar nokre få km. Ei kort tid er løypa kupert, men ho blir snart relativt flat igjen.

Til å vere åtte personar i feltet går det overraskande bra. Muskuløs og Muskuline tar nokre bakkespurtar, men ventar fint og gildt på toppane. Askelandden legg fint inn naturlege pausar for alle, han finn nøtter og andre frø, han finn det meste, utanom vegen. Dei andre legg seg fint inn i rekka og det er bare godord å høyre.

Utstyrt med fleire kartbøker, GPS og avstandsmålar på syklane skulle det vere greit å finne vegen. Første vanske var at hotellet låg nokre kilometer inne i løypa, så me måtte trekke frå km på avstandsmålet i kartboka. (Eller var det leggje til?). Neste vanske var at dei ulike syklane viste forskjellig avstand, dei var rett og slett ikkje nøyaktige nok. Tredjeg vanske var at GPSen nok viste kor vegen gjekk, men ikkje retningen, slik at me ved å følgja GPSen sykla tilbake ein gong etter to. Etter kvart sigla Muskuløs opp som ein god vegfinnar, han brukte sola, rutebeskrivelsen og følgde med på avstanden frå punkt til punkt. Det gjekk svært bra! Skulle tru at han hadde trening i å finne fram!

Hotel Beauséjour er eit ganske midt på treet hotell, litt utanom den gamle bykjernen, og reine, men ikkje spesielt flotte rom. Men dei tok igjen ved at dei ligg på sykkelstien ut/inn i Colmar, har svært godt kjøkken, fin hage, stille rom, og ikkje minst ein super service. Nå er det femte generasjon som driv hotellet.

Første kveld hadde Muskuline vinsmaking. Då fekk vi gratis låne eit lite konferanserom, glas og lov til å bruke vin Muskuline hadde kjøpt inn for dagen. Vi smaka på forskjellige druer frå Alsace:
Pinot Gris,
Riesling og
Gewürtztraminer.

Interessant.

Kvelden etter var det festmiddag med den eigentlege bursdagsfeiringa, femrettare på restaurant Keller på hotellet. Alle fekk svært god mat på tilpassa vin, både vegetarianarar og Laktosefri fekk rett mat.