Nafplion - Epidauros - Nafplion 45 km

Siste sykkeldag.

Som avtalt dukka Christos opp med bil i god tid før kl 09, med eigen bil og ein annan sjåfør med lastebil til syklane. Dei svippa oss fort opp til Epidauros, eit 2300 år gammalt amfiteater med plass til 14000 og fantastisk akustikk. Vi hadde flaks og fekk innføring i akustikk av ein guide som viste punkta på scenen som var ekstra gode stader å stå på når lyden skulle nå opp alle tribunetrappene, forma på tribunetrappene og tomromma under scenen som ga klangbotn. Fuktig scenesand var også med på å løfte lyden. Ho ga oss demonstrasjon på korleis lyden endra seg når ho gjekk rundt på scenen, og etterkvart våga studentar frå University of Dallas, som kunne syngje, seg fram. Lyden ber opp alle tribuneetasjane!

Ved Epidauros møtte vi den første sykkelturist på turen, ein sveitsar som hadde sykla frå Sveits, heile Italia og tatt båt til Hellas og sykla nå rundt på Peloponnes. 

Frå Epidauros bar det nedover i øde landskap med nøttebuskar, igjen oliventre og til slutt pistasjtre. Vegane var asfalterte, men av varierande standard, så vi måtte vere ltii forsiktige i utforbakkane. Plutselig var vi ved sjøen, i turistland. Her var det både palmer, campingplassar, solsenger og tavernaer i fleng. Vi hadde god lunsj i Vivari, sykla vidare til Tolo, der det blei bading for dei mest badelystne. Temperaturen hadde etterkvart blitt ganske god, og vatnet var lunka. Vi skulle hatt med badetøy, fleire av oss!

Ruta inn til mål gjekk på småvegar på begge sider av hovudvegen. Godt med lite trafikk, men litt opp og ned. Nokre kilometer frå mål dukka det fram ei vinflaske og plastglass frå sekken til Nærværende og hennes mann, dessuten kom Elkjøp med musikkanlegg, stripsa på sykkelen. Sjarmøretappen blei altså gjennomført med musikk!

Så var denne turen over. All skepsis mot å sykle i Hellas er borte. Trafikken er så liten at det ikkje er  problem å sykle på bilvegar, og det er ganske mange småvegar mellom appeslsintrea og oliventrea. Dessuten har vi funne eit godt firma i Arkas travel service (www.discover-peloponnese.com). Syklane er nye, stødige og gode, rutene passe lange og lagde fint, hotella har vore veldig bra, severdighetene har vore ypperlege og mange, og når sola kom siste dagen, har veret også vore bra. GPS er eit must. Det er dårleg skilting i Hellas, og det hadde ikkje halde med kart, så kombinasjonen kart og GPS har vore særs bra,

Discovery travel har tre andre turar på Peloponnes, ikkje umulig vi kjem tilbake til ein av dei, eg antar den energiske Christos får til det han vil, sjølv om tidene i Hellas er dårlege! Her kan vi lese om prisen han fekk for pionerarbeidet, Enterprise Europe Network Awards i Brussel.

Nafplion - Mykene - Nafplion 55 km som blei 51 km

Å vere syklist i Hellas er pionerarbeid. Etter fire sykkeldagar har vi nesten ikkje sett andre syklistar, i alle fall ikkje godt vaksne syklistar med stødige syklar, slett ikkje med hjelm, og absolutt ikkje i regn! Vi har sett noen barn på sykkel, noen sprekingar på racer, og noen gamle menn på transportetappe i godt ver! Så dersom sykkelturismen raskt skal få eit oppsving, må det satsast på utlendingar, tyskarar og canadiar, for eksempel.

Mykje kan liggje til rette for slik turisme, det fins nok småvegar mellom appelsintrea som kan brukast, og klimaet ligg til rette for sykling vår og haust. Nå i oktober opplever vi halve dagar med torever, men det er akseptabelt for ein gjennomsnitts tursyklist når temperaturen er så god som 20 grader, På plussida ligg også alle kulturskattane, den gode maten og alle dei gjestfrie grekarane. 

Vi fekk med oss UNESCO-severdigheten Akropolis i Tyrins frå 1500-1300 f.Kr., over. Men det regna så skrekkeleg då vi skulle til borga i Mykene, som var et viktig økonomisk og militært maktsentrum i Hellas i bronsealderen, at vi snudde før vi kom til borga og sykla tilbake til Nafplion. Tenk det! Den topp severdigheten! Men alle var einige. Vi fekk brukt både gamasjar, lause armar og føter, regnjakkar, regnbukser, og det gjekk greit. Men turen tilbake i regn var ein heilt annan enn turen opp mot Mykene i sol og varme var noko heilt anna. Nærværende er våt!

Nafplion - rundtur til kysten 50 km

Dagen starta med styrtregn, og sykkelrundturen blei erstatta med museumsbesøk medan det regna, og 999 trapper og besøk på Palamidifestningen over byen Nafplion, flott, "ny" fesrning frå 1700-talet. Sjølv Han der med krykke, og Pilfinnar så og seie utan meniskar klarte trappene både opp og ned.

Greit å ta ein sykkelpause når det er rundturar. Det hadde vore vanskelegare dersom vi skulle forflytte oss mellom hotell. 

Utsikt frå trappene opp til festningen.

Paralion Astros - Nafplion 45 km

Utruleg variert. Første dag på høgsletta, andre dag over fjellpass ned til havet og i dag sykling i ein appelsinhage på flatlandet rundt Argos etter å ha sykla ei stund langs klippekysten. Det er slutt på sesongen, så trafikken på vegen er ikkje stor, sjølv ein måndag, Halvparten av etappen i dag var langs sjøen, på ein ganske stor veg, medan resten gjekk på veldig små vegar mellom appelsintrea. Vi såg også lime, granateple, oliven, bønner, melon, mais, kål, epler osv, Det var godt vanningssystem, og nyplantingar. Godt å sjå optimisme.

i  

I Argos fekk vi kome inn på det store amfiteateret frå 400 f Kr. Det har tatt 20000 personar, og låg fint i terrenget. Inne på amfiet blei Hu der overfalt av ein gresk plante som spruta gift på henne då ho blei litt klåfingra, men vakta redda henne med såpe og vatn og Antibac!

Elles herleg ved havet!

I Nafplion: 

Grand Serai Hotel

Tripoli - Paralio Astros 58 km (650 m ned)

Etter ein nydeleg, heimelaga gresk middag med oliven, gammaldags brød, gresk salat, grøn salat med mynte, fylte paprika, store bønner, aubergine med kjøttfyll, kylling med sopp og saus og yoghurt med sjokolade, ah!, sov vi godt og vakna opplagde til andre sykkeldag. 

Turen starta på høgsletta og gjekk frå severdighet til severdighet. Først kikka vi på antikke ruiner i Tegea, kor vi såg korleis søylene var bygde opp. Kort etter fann me ein kafe for litt drikke. Der blei vi tatt i mot med åpne armar, juke-boxen blei sett i gang for oss, og vi fekk historien til ein park som blei anlagt på grunnlag av arv frå utvandra grekarar, til glede for fattig ungdom. Nøklane til ei nyrestaurert kyrkje blei henta, og vi fekk sjå på kyrkja inne og.

Etter dette gjekk turen opp gjennom eit pass, før vi suste dei 650 metrane nedover til kysten. Dels var det småvegar, dels var vi inne på ein større veg. Men det var ikkje generande trafikk på nokon måte. Vi fekk meir moschofilerodruer enn vi kunne ete av ein bonde, og hadde med på pic-nicen vi hadde øverst i passet. 

Temperaturen i fjellet var ca 15 grader, og når det begynte å regna, blei det ganske kjølig. Men etterkvart vi kom nedover, steig temperaturen merkbart. Like før Astros fekk vi kome inn i klosteret, sjølv om det var stengt, flott hage og kyrkje igjen. Og plutselig var vi nede ved havet! Paralium Astros.

Denne dagen var gjennombrudd for zinksalven (normalt brukt på barnerumper mot bleiesår). Rumper som ikkje normalt er vant til å sitje timevis på sykkel, kan bli såre. Pilfinnar og Nærværende kunne lett fått det litt vondt, men zinksalven kan brukast forebyggande. Den kan smørast på utsette stader med hendene eller alternativt med papir for dei mindre erfarne. Godt å vite.     

Hotel Ariadne var også eit kjekt, romslig leilighetshotel med personleg tone og få gjester. 

Tripoli - Kapsia -Tripoli 50 km

UKDet var spennande å leggje eit nytt land til på lista over sykkelland: Hellas. Trafikken i Hellas er ikkje akkurat kjend for å vere roleg. Men vi reknar med kvalitet når vi kjøper tur gjennom Pedalo.

Vi reiste til Aten og blei henta av Arkas travel, Sjåføren Christos Panagiotoupolos viste seg å vere den som hadde utvikla sykkelturen vi skal på / den første sykkelturisme i Hellas av denne type, Han hadde til og med fått ein EU-pris for det, Dessutan var det han og familien hans som dreiv sykkelutleige, bagasjetransport og hotellet vi skulle bu på i Tripoli,

Vi hadde ein svært interessant biltur frå flyplassen til Tripoli, dei to timane gjekk som ein røyk. I tillegg til å bli oppdatert på gresk næringsliv, skattepolitikk, OL, greske gudar/ greske fjell m,m,.fekk vi avtalt vinsmaking undervegs på første sykkeldag, heimelaga middag med mora til Kristos lørdag og sightseeing rundt Korintkanalen på vegen tilbake til Aten! 

Hotel Palatino viste seg å vere eit heilt nytt og flott hotell, og roma våre var små leiliheiter med to balkongar, to rom og kjøkken! Fantastisk! Når så restaurant Klimatia hadde svært god mat til ein rimelig penge, er alt bare flott, flott, flott. 

Og betre skulle det bli. Høgdepunktet første sykkeldag var nok besøket på vingarden Kalogri i Kapsia. Då vi endeleg fann han, blei vi tatt imot som gamle venner av mor og dotter, som snakka god engelsk, Vi blei vist rundt i dei gamle husa, fekk prøve den gode, økologiske vinen og fekk typisk pai (med feta) og kake. Det blei til at vi kjøpte litt, spesielt Tilstedeværende får tung koffert etter dette med kjøp av seks flasker. Flaskene blei leverte på hotellet, så dei seinka ikkje oss. - I området dyrkar dei ei særeigen raud drue som gir kvitvin. 

Før det var vi innom i fantastiske dryppsteinholer, Cava Kapsia, med ein ikkje like fantastisk guie som bare snakka gresk. Og før det igjen sleit vi med å finne vegen.

Vegane i Hellas er dårleg skilta, og for å finne fram, blei vi utstyrt med kart og GPS. Saka var bare det at då vi ein gong kom ut av sporet, leia GPSen oss inn på tilbakevegen. Plutseleg var vi, lenge før tida, tilbake på kjende trakter i Tripoli. Kartlesar Lille Rektor hadde lenge etterlyst både bekkar og store vegar vi skulle krysse, men ho blei ikkje høyrd av Hu der og Han der som hadde fått los med kvar sin GPS. Resultat blei at turen blei 60 km i staden for 43. Men når terrenget var flatt, veret akkurat passe og humøret på topp, så gjekk det fint. Biletet viser korleis vi sykla rundt oss sjølv!