Canal de Campo de Cartagena

Kanalen går mellom elevene Tajo og Segura, ei stor elv og ei lita elv, og er, etter det eg finn ut på internett 64,3 km.

Tajo (spansk) eller Tejo (portugisisk) er den lengste elva på Den iberiske halvøy. Den har sitt utspring i Albaracín-fjellene i provinsen Teruel i Aragón i Spania, og renner hovedsakelig i vestlig retning derfra til den når Atlanterhavetved Lisboa i Portugal.

Segura (latin: Thader, arabisk: War-Alabiat) er ei elv og et vassdrag sørøst i Spania. Kilden er ved Santiago Pontones i provinsen Jaén, og renner gjennom Calasparra, Cieza, Murcia, Beniaján, Orihuela, Rojales, før den munner ut i Middelhavet nær Guardamar del Segura i provinsen Alicante. Segura er vanligvis delvis inntørket, men av og til kan kraftig regn føre til flom, noe som vanligvis skjer hvert 6. til 9. år, alltid om høsten.

Første ekspedisjon for å finne kanalen var etter ein rask kikk på kartet, deretter å sykle oppover. Det gjekk ikkje så bra. Ein eller annan stad tok me for mykje til høgre. Me fekk sett veldig mange versjonar av Kardemomme by: Kvit, gul, rød, med eller utan tårn, men motorvegen, som me skulle krysse, fann me aldri. Men turen var fin!

Andre ekspedisjon for å finne kanalen skjedde ved hjelp av GPS på mobiltelefon. Det gjekk veldig fint heilt til me sykla på ein mur som ikkje GPS-en visste om. Eit nytt turistområde skulle reisast og gjerdast inne. Ein veg var vel ikkje noko å bry seg om. Etter ein ny runde med ein masande GPS måtte me spørje om vegen. Ved hjelp av ein tannlaus engelskmann som budde der fann me vegen over ei mark og opp til kanalen, som var like ved. Kanalvegen var kjempeflott å sykle på! Asfaltert veg nesten utan bilar, og ganske flatt. Ganske fort slutta bebyggelsen, og appelsinlundane tok over. I mars er det fruktblomsting på appelsintrea, de dufta friskt og søtt over heile området. - Me sykla ein del kilomenter før snudde. På vegen tilbake fann me ein veldig grei veg ned mot kjøpesenteret Zenia Bolevard, delvis var det til og med sykkelsti Cyclocalle. 

Tredje ekspedisjon, då visste me kor me skulle, me sykla med høg naseføring forbi kjøpesenteret, over motorvegen og rett opp mot kanalen.Denne gongen sykla me vel ei mil sørover, så langt me hadde lyst. Kanalen var også her groven ganske djupt i landskapet nokre stader, og bygd opp nokre stader. Veldig flat sykling, med andre ord, liknar på å sykle på nedlagd jernbane. Ein stad passerte vegen under i tunnel. Me passerte igjen endelause turistområde og to-tre golfbanar før me kom ut i jordbruksområde, som tydelegvis bli vanna frå kanalen. Mest sitrus her og. - I mars er det blomstrande og flott i området. Det regnar nok til at det ikkje blir svidd landskap. Å sykle er også fint, passe temperert.

Etter turen tapas på El Tapas på Zenia Boulevard. 

Sykling langs playas de Orihuela

Er på arbeid - skriveveke i Spania - men det er tid til litt sykling innimellom.

I dag fann me strandpromenaden langs Playa Flamingo og nokre andre strender. Fantastisk tur i god temperatur, sol og litt vind. Leiligheit lånt av Ester, syklar har ho ordna til oss frå naboar i Miraflores, Mona og Hans frå Bergen. Snille folk. Det er kjempeflott å ha sykkel å sige rundt på her. Bil er eit dårleg alternativ.

Spanjolane har tydelegvis planar om å lage sykkelvegar her, både langs den store vegen og langs strendene. Delar av ruta er veldig fin, brei, steinlagd  strandpromenade med gjerde, sjå biletet. Elles har dei det tatt litt av gata og malt sykkelsti, eller litt av fortauet.

Plutseleg var det slutt (der det står 4 km.). Strekket langs stranden er 3,5 km, men me skal finne ut om det er framhald lenger sør ein annan dag. Me sykla fram og tilbake. Det gjekk fint, det og.

Denne ruta var svært godt merka, med skilt, maling i vegen i vegen og ikkje minst fine små sykkelplater skrudd ned i gata. Sjå bilete nedst.

Langs den store vegen (332) var det også flott sykkelsti, det er effektivt - men ikkje idyllisk å sykla der. Men også her var det bråstopp i ei stor rundkjøring. Med framvising av stort mot kom me oss over vegen og heimover.

På sykkel i København i mars

Ein grå og regnfull søndag i mars blei kjekk og interessant takka vere Lotte og Frank, som gjentok suksessen frå 2011, og tok oss rundt i København på sykkel. Dette trass i at dei skulle flytte dagen etter.

Hotel Comfort Vesterbro hadde syklar til leige, 150 dkr/dag. Gode rett-rygg-syklar med korg. Det blei indre by som blei tema denne gong: Bruer, slott, bibliotek og god mat på flotte stader.

Sidan sist har Købehnavn fått minst tre nye sykkelbruer: Ei Y-bru som binder saman tre av holmane København ligg på, ei flott ei som liknar på eit seilskip og som kan dreiast, og den såkalla ulykkesbrua. Ulykkesbrua er nyleg åpna, fleire år forsinka: Først gjekk byggefirma nr ein konkurs, deretter firma nummer to. Då det så nærma seg slutten, med firma nr tre, så viste det seg at bestilt midtdel var for kort, og då brua endeleg var klar, var dekket så glatt at syklistane sklei og ramla. Men nå er det fint, med mange brukarar. Navnet på ulykkesbrua er Inderhavnsbroen, men det er det få som veit.

København universitet har eit gammalt bibliotek frå 1400-talet, med midtgang i to etasjar, bøker opp til taket med stigar slik at ein skal kunne rekke dei øverste bøkene. Dette flotte bygget er ikkje ope for dei fleste, men Frank hadde kjenningar, det vil seie nøklar og kode, slik at vi kom inn. Fantastisk! Dei gamle bøkene er borte, og bygget er selt til eit firma som ville lage butikkar, men dei hadde gløymt å lese klausulen om at bygget måtte vere bibliotek. Noko det ennå er, om enn i nokså liten grad i forhold til kor flott det er. Håper det kan kome fleire enn dei som kjenner kjentmenn til gode ein gong.

God dansk mat på Cafe Norden i art nouveau-stil, og såkalla frokost i tårnet i Christiansborg slott. Kake på Cafe Norden,og danske smørbrød i Tårnet: Rugbrød, sild, fisk, kartoffelmat osv., med øl! Typisk dansk og veldig godt. Tårnet er ein restaurant i eit rom som i nesten 100 år var eit hemmeleg pulterkammer kor gipsfigurer som ikkje var i bruk samla støv. Nokre av gipsfigurane dekorerer framleis rommet, som er 11 meter under taket. Over restauranten er det utsiktstårn, med utsikt over heile København.

Igjen er det interessant å sjå kor godt København er tilrettelagt for sykling: Eigne sykkelfelt overalt, lysregulering, bilar som svingar til høgre og kryssar sykkelfelt ventar fint til syklistane er forbi, osv. Det føles veldig trygt å sykle. På toget er det eigne sykkelvogner og flexirom med plass til syklar, barnevogner, rullestolar. Og syklar er med på toget er gratis. Noreg har noko å lære.