Sidan vi hadde god tid, brukte vi føremiddagen i Modica.
Først fekk vi smake mange variantar av sjokolade frå Modica. Vi kjøpte litt med oss, sjokolade med chili, salt, pistasj osv. Godt. Så stakk med hovudet inn i ei barokk-kyrkje av typen bløtkake. Imponerande. Vi fekk selskap av ein liten, eldre italienar som fortalde oss om gullet, helgenane, og ikkje minst om Petra ....., ei rik dame som finansierte gjenoppbygginga av kyrkja. Fem stader var det eit islamsk symbol for Tyrkia, saman med eit pavesymbol, dette var noko Petra ville ha, men italiensk-tysken vår er ikkje så god at vi forsto kva det betydde, det får vi finne ut seinare.
Først fekk vi smake mange variantar av sjokolade frå Modica. Vi kjøpte litt med oss, sjokolade med chili, salt, pistasj osv. Godt. Så stakk med hovudet inn i ei barokk-kyrkje av typen bløtkake. Imponerande. Vi fekk selskap av ein liten, eldre italienar som fortalde oss om gullet, helgenane, og ikkje minst om Petra ....., ei rik dame som finansierte gjenoppbygginga av kyrkja. Fem stader var det eit islamsk symbol for Tyrkia, saman med eit pavesymbol, dette var noko Petra ville ha, men italiensk-tysken vår er ikkje så god at vi forsto kva det betydde, det får vi finne ut seinare.
Frå Modica til Scicli rulla vi ei mil nedover eit grønt dalføre. Det er mykje grønare enn venta i dette området. Scicli var og fin, med lunsj på Italiaplassen. Vi kjøpte kaffe, og fekk bruke bordet til kaffebaren til å ha medbrakt mat på. Of course!
Så begynte herrådå! Det tok lang tid å finne rette vegen ut av byen, vi hadde forlatt ruta for å finne Italiaplassen, og strevde med å finne punktet vi skulle ta av for å kome vidare. Etter fram og tilbake fekk vi hjelp av ein albansk gutt med dårleg engelsk, men vi fann vegen, og alt var fint så langt. Vi rulla ut av byen, Tornerose hadde god fart nedover og jubla då ho såg havet, men akk, plutselig dukka det opp ein liten by som ikkje var på kartet vårt i det heile! Bruk av Google Map viste at vi var komne altfor langt vest. Kva nå? Surt å sykla tilbake, oppover 4 - 5 km på trafikkert veg. Men til slutt blei det til at vi gjorde det, og då vi fann rett sykkeltrasé, var vi alle enige i at det var eit godt valg. Svarte piler som markerte ei anna sykkelrute i Scicli hadde lurt både Lillesøster og Storesøster. Stygt gjort. Vi fekk ein ny omgang nedover frå Scicli andre gong på fine småvegar og trilla inn i
Pozallo (20.000) kl 17.30. Det blei 52 km istf 35.
Byen er ein liten havneby med ferje til Malta, med fire flotte strender og flott strandpromenade. Festningen Cabrera Tower blei bygd på 1400-talet for å verne byen mot piratar. Men det første vi såg då vi rulla inn i byen var flokkar med afrikanske flyktningar i kvite t-skjorter, bare unge menn.
Hotel Villa Ada er bra, og har Internett og engelsktalande resepsjonist. God fisk på Osteria de Tonno Rosso.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar