Fullt! Fullt av nordmenn på ferie i Norge. På Lunde vandrerhjem hadde vi heldigvis bestilt, for det var fullt. På Straand Hotel måtte vi vente med middag til kl 20.30, sikkert regulering pga korona, men også fordi hotellet er fullt. Men vegen me syklar, har ennå svært god plass, heldigvis.
Og det er forståeleg at det ikkje er så mange syklistar på denne ruta, for ho er nok krevjande. For det første er det ganske kupert meir eller mindre heile vegen, sjølv om ruta går langs to vatn. For det andre er det ei saftig stigning på 370 m på slutten av dei 55 kilometrane. Det er denne etappen som først blei døypt til Dødsmarsjen av Han der, og som medførte at han skaffa seg elsykkel som kunne klara eit så langt strekk. Og det blei spennande om det kunne gå. Det minka fort batterikraft opp den siste stigninga, og då me var framme på Straand Hotel, var det bare 9% kraft igjen på batteriet hans. Det kunne blitt tungt om det hadde vore lengre.
Men turen var veldig fin. Det aller finaste strekket var på gamlevegen langs Flå frå Hogga sluser til Strengen. Her var vegen heilt i vasskanten, og så flat at det kinne vore eit jernbanespor. Det var nok godt for hestane i si tid, men og ein veg som kosta ein del å lage på 1800-talet. Sjølv om det var grusveg, var kan fast og fin å sykle, og godt halden.
Etter denne opplevinga gjekk resten av turen på asfalt, det var bilveg, men med så få bilar at det ikkje var sjenerande. Og vegen var så smal og svingete at bilane måtte halde låg fart. Vi hadde to tunellar, og fekk testa lyktene våre som fungerte fint, spesielt etter at Hu der hadde fått av seg solbrillene. På førehand var vi varsla at det var grisgrente strok vi sykla i, og at vi måtte ha med det vi trong av niste. Så undervegs koste vi oss med baguettar, Kvikk Lunsj og kaffe frå den koselege nederlandske verten på Lunde vandrerhjem.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar