Sykkeltur nr 3 i 2014: Peloponnes med resten av familien

Middelhavet i haustferien? Ikkje dumt seier Lille rektor, Pilfinnar, Elkjøp og Hans kone, Dei foreslo Sardinia, men Sardinia viste seg å vere vanskeleg, både å kome til på ein rask måte, og å sykle på. Andre øyer blei vurdert, men til slutt fann Han der ein fin tur på Peloponnes hos Pedalo, og alle ville sykle der, og vere litt ekstra i Athen. Lille rektor og Pilfinnar har vore mykje i Athen, og skal også vere plassfinnarar der for oss.

Vi landar i Athen, blir henta og kjørt til Tripolis. Første dag er rundtur rundt Tripolis, 50 km, neste dag syklar vi til Paralion Astros, 60 km, derfrå til Nafplio, 45 km. Dag fire er det rundtur langs kysten og dag fem er det rundtur til Mykene og

siste dag er det rundtur til Epidauros.

Dette er fleire av dei mest kjende stadane i det klassiske Hellas, det antikke teateret til Argos, løvetårnet i Mykene og amfiteateret i Epidaurus. Me har vore fleire av desse stadane, men ser dei gjerne igjen. Amfiteateret i Epidauros har den mest fantastiske akustikken eg har høyrt. Frå eit punkt midt på scenen, kan ein høyre ganske låg stemme langt opp på benkeradene.

Alt dette skal vi oppleve om hausten, når det ikkje lenger er så varmt. 

Sommaren 2014: Paris - London

Det bli tur frå Paris til London i juli. Turen består av fire sykkeldagar i Frankrike, ferje over kanalen og to sykkeldagar i England, totalt mellom 300 og 370 km på to hjul. Turen skal store delar av tida gå på Avenue Verte, sykkelvei som dei prøvde å få ferdig til London-OL 2012, men som ikkje er heilt ferdig ennå.

Vi syklar ut frå Paris langs Seinen, gjennom Eptedalen, kor Monet måla vannliljene sine, inn i Epte-dalen kor mange av impresjonistane, m.a. Cezanne og van Gogh, henta inspirasjon til maleria sine. Vidare på nedlagde jernbanestrekk, småvegar og parkar gjennom Normandie til havnebyen Dieppe. Derfrå går ferja til Newhaven, kor vi syklar langs dei kvite klippene til Brighton, så inn i Sussex til London på sykkelstiar og gjennom parkar.

Sykkelmotorveg kan kome!

Stavanger Aftenblad har i dag eit stort oppslag om sykkelmotorvegen som nå blir planlagd mellom Sandnes og Stavanger. Overskrifta er 800 millionar for fem minutt, Dei framstiller det slik fordi ein syklist frå Stavanger til Forus kjem fem minutt fortare fram med ein slik veg i staden for slik han syklar i dag. Dei gløymer betra sikkerheit for syklistane, færre bilar på vegane og mindre behov for vegar og helsegevinst for syklistar. Eg synest motorvegen ser bra ut, men er ikkje sikker på om han kjem så raskt at eg kan bruke han til og frå jobb før eg blir pensjonist.

Film om dette, og reportasje, med ganske mange dumme kommentarar under, akkurat det Aftenbladet legg opp til med overskrifta. Dei bit på!

Sekstiårssykling i Alsace - mai 2014

Første varsel gjekk ut til barn og barnebarn 1,5 år på forhånd: Vil de bli med på tur når eg fyller 60 år? Alternativa var å sykle i Europa (Bourgogne foreslått), tur i Sør-India (Tamil Nad og Kerala) eller tur i Nord-India (Sikkim eller Ladakh). Varselet gjekk ut til ein astrofysikar i Trondheim, ein jurist i Newcastle, ein dyrevenn og språkkunnig i Ovingham, ein sjuåring i Ovingham, ein vinimportør i Oslo og ein politi i Hønefoss. Dessutan til pensjonisten på Sandnes.
Og tru det eller ei: Det blei semje om sykkeltur ganske fort! Pensjonisten sette søkemoteoren i sving, og kom med eit forslag som kunne passe alle: Stjernetur i Alsace. Stjernetur betyr at vi bur same staden heile tida, men syklar i ulike retningar kvar dag.

Her er ei redigert  utgåve av invitasjonen (og alle blei med!!)

Eg vil gjerne ta dykk med på noko av det beste eg veit, sykkelferie.

Reisemålet blir Alsace, Frankrike, for der trur eg vi kan finne noko som kan interessere alle, i tillegg til syklinga: Vinmarker og vinproduksjon, tidleg skrift og utdanning, historiske byar, idylliske landsbyar, kyrkjekunst og god mat og vin. (Eg veit ikkje om dei driv med Crossfit.)

Turen blir ein så kalla stjernetur rundt byen Colmar. Stjernetur betyr at vi bur på same hotellet i Colmar (Hotel Beauséjour), og kvar dag dreg ut frå det. Det betyr òg at alle ikkje nødvendigvis må sykle kvar dag.

Alsace har tre nasjonale kulturskattar, og vi skal heilt sikkert få med oss dei to siste, ja kanskje alle tre:

• Katedralen i Strasbourg 
• Issenheimaltartavla i Colmar
• Det humanistiske biblioteket i Sélestat
  

Colmar

Gamlebyen i Colmar har bruer og kanalar som har gitt opphav til kallenamnet "Petite Venise" – lille Venezia. Han er som ein eventyrlandsby med skeive bindingsverkshus og blomar i alle fargar; bysentret står på UNESCO si verdsarvliste. Sjå biletet på side 1.

Men den største skatten i Colmar finn ein innandørs, i det fredelige kapellet i Musée d’Unterlinden.

Her kan vi sjå Mattias Grünewald sitt meisterverk, Issenheimaltaret. Dette meisterverket gjorde djupt og varig inntrykk på oss som såg det i 2007. Detaljane her kan gi eit lite inntrykk av kva vi kan vente. 

Det humanistiske biblioteket i Sélestat

Bøkene i Det humanistiske biblioteket i Sélestat frå 1542 gjer oss i stand til å studere utviklinga av boka frå 7. til det 16. århundret. Her finn vi mange håndskrivne bøker, blant andre ei merovingisk lectionary (= preikenbok) frå det 7. århundret, den eldste boka i Alsace. Bøkene ligg under fløyelsteppe, slik at lyset ikkje skal øydeleggje dei.

Katedralen i Strasbourg

Den gotisk-romanske katedralen, Notre Dame, er eit av dei vakraste og mest imponerande kyrkjebygga i Europa. Han har bare eitt tårn (142 m), som vart ferdig i 1439. Det gir bygget ein asymmetrisk og særeigen profil. Kyrkja er eit eksempel på brytninga mellom fransk og tysk gotikk. Ho har ei ualminneleg rik utsmykking med vakre glassmaleri, skulpturar og eit astronomisk ur frå 1571.

Vin i Alsace

Bortsett frå litt raudvin og rosévin, lagar ein her kvite, tørre vinar (92 prosent av produksjonen) samt god musserande vin, AOC Crémant d’Alsace. Men vin skal Marie få fortelje meir om. 

Program:

▪       Kome til Colmar - best med fly til Basel eller Strasbourg

▪       Rundtur i dei berømte vinlandsbyane, m.a. Riquewihr, Turckheim, Eguisheim. Ruta er 60 km, men det er ein rundtur rundt Colmar, slik at det heilt sikker går an å korte ned.

▪       Sélestat: enten med tog frå Colmar til Sélestat utan sykkel og 0 km sykling, eller tog + 37 km liten rundtur, eller sykling heile vegen frå Colmar tur/retur 60 km for dei sprekaste.

▪       Tog + sykkel til Strasbourg, sykling 25 km - oppleve Strasbourg
Fødselsdagsmiddag om kvelden.

▪       Reise heim eller forlenge.

My little pony har lov å bli med. 

Turen i 2007 er omskriven her

Ein litt lengre variant avreisa finn de her

Etter kvart blei også ein lærar frå Klepp, ei helsesøster og ein osteopat frå Skudeneshavn påmelde.

 

Fra Gaudi til Gaudi på sykkel.

Casa Batilo i Eixample.

Mykje av det Barcelona er mest kjent for rundt om i verden, er bygningar laga av den "geniale eller skrullete" Gaudi. Bygningane er spreidde rundt om i Barcelona, og igjen: Sykkel fungerer bra når ein skal dekke eit ganske stort område. Sykkel og kart. (Sykkelkartet fekk vi på Green Bikes(

Når vi finn vegen sjølv, er sykkelvegane eit funn. I dag sykla vi eit heilt rett strekk langs Passeig St Joan. Lille Rektor heldt styr på kvartala vi passerte: Det blei 15. Og 15 lyskryss. Heilt flott, og vidare var det lett å finne fram til Park Guell, sjå under. Park Guell var eit prosjekt den rike Eusebio Guell hadde saman med Gaudi. Dei ville skape eit ideellt bustaområde på ei høgd. Prosjektet blei ein fiasko, bare tre tomter av seksti blei selde, men fellesområda står der, og er nå park til glede for turistar og dei som tener på turistar i Barcelona. (App for Park Guell var 7 bortkasta kroner).

Frå Park Guell.

Eit anna Gaudi-hus i Eixample. Casa Mila.

Sykle på eiga hand i Barcelona

I Barcelona har dei laga tovegs sykkelstiar på eine sida av fleire av dei gjennomgåande vegane i byen. Både passering av fotgjengarovergangar og sidevegar er regulert med lys, også eigne sykkellys. Dette gjer det relativt trygt å sykle desse vegane, men det går ikkje så fort på grunn av alle lysa,

Vi skulle denne dagen til Montjuic, ei høgd på sørsida av Barcelona, som ennå har mange av dei bygga som blei bygde til verdsutstillinga i 1929. Av utleigaren i Green Bikes fekk me det rådet å ta sykkelstien langs Avenida Parallel til Plaza Espagna deretter til høgre og litt rundt for å kome opp på Montjuic på den slake sida. Første del av rådet følgde me, sykkelvegen var utmerka. Så skulle me opp på Montjiic. Utstryrt med guidebok som viste kjekke turar frå attraksjon til attraksjon, leia Lille Rektor oss inn på motsett side av fjellet i forhold til rådet vi hadde fått, vi var då i ikkje redde for litt stigning! Stigninga viste seg å vere omgjort til trapper, ikkje bare ei lita trapp, men ganske mange og ganske lange, vi fann fort ut at guideboka var skriven for fotgjengarar. 

Men ved hjelp av Map2go fann vi fram, først til MIro-museet, deretter til olympiastadion og til slutt til Pueblo Espagna, eit friluftsmuseum med bygningar frå heile Spania, og håndverkarar i arbeid. Vi såg glassblåsar, smykkekunstnar og skinnarbeidar i gang. Etter lunsj sykla vi oss ein tur langs sjøsida ut til bystranda i langsomt tempo. Herlig, i 25 grader i oktober!

Når vi gjekk frå syklane, var dei låste med tre låsar: Setet var låst til ramma, bakhjulet låst med gammaldags fast lås, og ramma var låst fast til sykkelstativ det er ganske mykje av med kraftig lås. Dette er visst heilt nødvendig.

Tre timar guida sykling i Barcelona

Perfekt. - God oversikt, mange opplevingar på kort tid, og mykje interessant å høyre. God temperatur i oktober i Barcelona.

Green Bikes hadde sett oss opp på ei gruppe med seks personar på guida tur på tysk. Då det kom fram at engelsk var betre, blei det på kort tid hosta fram ein hollansk-amerikansk ung mann på nesten to meter med gode kunnskapar om det meste, både Barcelona, Catalonia og Franco-styret. I tre timar tok han oss rundt i byen på sykkel. Vi starta i gamlebyen, kor han fortalde om undertrykkinga av det katalonske under Franco, m.a. at dei tok dei nyfødde frå fattige katalonske kvinner og "selde" dei til spanske familiar. (Film om det). 

Deretter ned på strandpromenaden, både havn, kjøpesenter, promenade og lange strender laga i samband med OL i Barcelona i 1992. Litt tid for forfriskningar var det og. Deretter til Sagrada Familia-kyrkja frå to vinklar, så gjennom Eixample-området som var planlegt for dei fattige, men så vellykka at det har blitt middelklasse og oppover som bur der. Ein fin park, Parc de Cituadella med minne frå verdensutstillingar i 1888 og 1929, og mykje meir. Alt med interessante kommentarar. Det er mykje interessant i denne byen, spreidd over eit ganske stort område. Sykkel er flott! For det meste kunne vi ta oss fram på eigne sykkelvegar, i parkar eller i smale gater i gamlebyen. Litt i trafikkerte gater måtte vi tåle, men bilistane var hensynsfulle.

Temperaturen er mellom 20 og 25 grader, og regnet? Det kom i natt. Prisen for turen var 20 euro pr person. Og til lunsj var det paella med hummar. Luksus.

Andre firma som tilbyr sykling er: Barcelona CicloTour, eBike Tour and Rentals, Color Bikes og mange fleire.