Sjarmøretappe: Chalon-sur-Saône - Beaune 55 km

Utruleg kor mange nesten ikkje trafikkerte småvegar som nokon har laga for at vi skal kome til Frankrike og sykle. Åker og eng, i dag også kornblom og valmueeng i starten, solbær og druer i slutten då vi nærma oss Beaune igjen. Og ein liten skog. Løypeleggarane må ha vore svært lokalkjende, og dei har gjort ein god jobb med løype og kart. To vegar har vore svært små. Og når beskrivelsen seier "sving til venstre ved huset med blå skodder", så har nokon vore der og sett huset. Vi syklar etter kart, verbal beskrivelse og pilmerking. Pilmerkinga har vore noko variabel, og hadde ikkje vore tilstrekkeleg å sykle etter, men med kart og beskrivelse er det ofte ikkje så nødvendig med piler. Vi har i alle år brukt tysktalande byrå, og denne gong var det Rückenwind som sto for løypemerkinga. Og vi har lært, vi bestiller både engelsk og tysk versjon av løypebeskrivelsen, for ofte er den engelske versjonen av beskrivelsen ikkje heilt bra. Når 16.30 blir 17.30, når rett fram blir til venstre og det står Sackgasse i den engelske versjonen istf. cul-de-sac, det kan bli litt feil. Vi syklar etter den engelske beskrivelseb og har den tyske og kertet som kontroll.

Når vi er fire syklistar saman, kjem vi ikkje like mykje i kontakt med andre, men vi har kome i kontakt med eit tysk par klart over 70 som verkeleg er spreke. Dei sykla først ei veke i Nord- Bourgogne, deretter sykla dei nå ei veke her i sør. Dei syklar ikkje noko vesentleg seinare enn oss, og dei brukar GPS. 

Beaune, bare bra. Det gamle sjukehuset frå 1400-talet, imponerande, og nydeleg lite bysentrum. Og Panorama Hotel i Beaune har hatt den beste maten på turen, og det seier ikkje lite i Frankrike. 

Apropos mat. Denne dagen hadde vi vel den mest rurale matopplevinga også. Med mykje sykling i skog og mark blei det langt mellom landsbyane. Han der ville gjerne ha ein lekker salat på ein restaurant. Med lang mellom landsbyane måtte vi ta det som baud seg, og denne gongen blei det ein svært enkel variant, slett ikkje ein lekker salat:

Vi kom inn i "restauranten" og benka oss ved bordet med gule voksdukar stifta på. Raskt blei det dunka to flasker på bordet framfor oss, ei med vatn frå kranen, ei med rødvin frå tønna. Menyen var enkel, forrett, kjøtt eller fisk som hovudrett og dessert. Forretten var tre påleggskiver og ein sylta agurk, og kjøttretten var eit dampa kjøttstykke og ei kokt potet. Ingen saus, grønnsak eller garnityr... så fransk mat kan vere så mangt. - Desserten var god.

Lett og greit - Louhans - Chalon-sur-Saône 55 km

Regnvarsel for ettermiddagen gjorde at vi skifta taktikk, vi sykla ganske radig på denne etappen, og kunne vore framme før kl. 12.30. Nå kom ikkje regnet, og heldigvis kom vi over ein flott restaurant ved elva Saône, like før vi var framme. Der fekk vi oss eit godt trerettars måltid på terrassen, noko som gjorde at vi ikkje kom fram til hotellet før kl. 14.00. Hotellet St. Georges hadde vi budd på på veg sørover, og vi visste det var bra. Denne gong fann vi også eit koseleg sentrum i Chalon, som vi ikkje fann sist.

Chalon er ein av dei byane vi har besøkt som har best sykkelvegnett. Sist besøk i byen kom vi inn via kanalen og gode småvegar. Ut for vi på strålande tilrettelagt sykkelveg og Voie Verte. Denne gongen kom vi inn på sykkelveg langs elva Saone, og sykla ut på fortsettelsen av elvesykkelvegen. Akkurat det å kome til hotellet/sykle inn og ut av byar kan vere eit problem, men ikkje i Chalon. Under ser vi elvepromenaden i Chalon.

Bindingsverk og jordbruk - Mâcon - Louhans 65 km

Macon er i sørspissen av turen, vi snur nordover, og landskapet og vegane skiftar karakter. Vi syklar nordover i eit elve- og jordbrukslandskap på småvegar som nesten er bilfrie. Vi kan lure på kvifor det er så mange vegar når det er så lite folk og trafikk. -

Når lokalkjende legg opp løypa, kjem vi nokre gonger inn på vegar vi aldri hadde funne sjølv. Denne dagen svinga vi inn på eit tråkk mellom to uthus, og kom fram dit vi skulle (Han der kjem opp tråkket på biletet).

Vinstokkane frå dei første dagane er bytta ut med kveite, rug, solsikker, mais, raps, gras og grønnsaker, litt dyrehald. Ordet frodig passar godt. Ørnulf er i gang med å fuglekikking, og får med seg ørner som stuper, falk og andre store fuglar. - Og alt utan å sykle på noko som helst.

Landskapet bølgar seg som midt i Danmark, og er nokså lettsykla, noko som er godt når etappen er 65 km. Vi visste at hotellet vårt, Hotel du Cheval Rouge, var stengt til 16.30 (ikkje til 17.30 som det står i den engelske versjonen av vegbeskrivelsen), og tok det derfor ekstra, ekstra med ro. Det er løye kor mykje ein klarer når ein tar det med ro, dagen var ikkje hard i det heile tatt.

I denne delen av løypa er det ikkje flust med folk og restaurantar, landsbyane består gjerne av seks-sju hus, ikkje kyrkje og ikkje restaurant. Her må måltida planleggjast, og det kan vere lurt å ha med litt niste. Vi fann ein landsens lunsjrestaurant i St. Trivier, mat utan finesse og krøll, men veldig god. Spesielt var pølsene gode, meinte Pilfinnersken, som åt pølser med kokte poteter og eit enkelt smørstykke med god apetitt. 

I dette landskapet er det mange bindingsverkhus, og ennå er det nokre som har bustad og uthus (heimehus og fjos) i same bygget. Dei gamle pipene er også spesielle, sjå biletet, pipa til venstre.

Litt om veret: Vi drog frå Noreg i strålande ver, og vermeldinga for Bourgogne hadde varsla regn fleire dagar av turen. Etter kvart som turen nærma seg, blei det mindre og mindre regn, men det skulle kome ein del denne dagen. Vi pakka regntøy, men det var temmeleg skyfritt og varmt heile dagen. Sjølv om termometeret på apoteket viste 41 grader då vi kom fram i Louhans, så var det nok under 30, men det er også ganske varmt. Regnet kom som torevert om natta, og det var alt. Det gjorde ingenting at regntøyet låg ubrukt i sykkeltaskene.

Louhans var og ein fin, liten by. Hovudgata med arkadar på begge sidene, og vårt hotell med fin spisesal. Vi drakk bare lokal vin, og den var god. 

Verdens lengste sykkeltunnell - Cluny - Mâcon - 35/47 km

Igjen ut på Voie Verte, i hovudsak det gamle jernbanesporet, men fleire stader er sporet brote, og då fekk vi merke det kuperte terrenget, i kontrast til det utjevna sporet.

Mykje natur:
Det var ikkje snø, men mengder av frø som gjorde sykkelstien bomullskvit.

Mest spesielt var det å sykle gjennom den 1,6 km lange tunnellen Tunnel du Bois Clair, den lengste sykkeltunnelen i Europa. I den fans det verneverdige flaggermus, og i periodar er tunnelen stengd for å verne desse. Herleg og friskt å sykle, godt opplyst, og med svært godt sykkelunderlag. Kanskje litt nedover, der gjekk raskt å trille gjennom.


Ellers flott og grønt landskap, både vimarker og anna jordbruk, og noko skog. Og landsbyar. Fantastisk natur.

I Prisse fann Pilfinnersken og Han der kooperativet si vinsmakaravdeling, og kom ut med verdens beste kvitvin, Pouilly-Fuissé. Etter vinsmaking sykla dei kortaste vegen til mål, det vil seie Voie Verte til Macon. Macon har fin promenade langs elva Saône.

Ørnulf og Hu der tok omvegen om vinmarkene i Fuissé, der Pouilly-Fuissé og andre gode vinar blir dyrka. Fantastisk og magisk å kome opp til dei små landsbyane med vinstokkar absolutt overalt i skråningane. Etter kloke overlegningar fann dei ut at nokre av desse druene måtte plukkast for hånd. Og at det nok har lønna seg i mange generasjonar å lage god vin, det var stor velstand.

Dag 1 - 3 på denne turen er mellom dei finaste etappane vi har sykla. 95 prosent av tida har vi sykla på eigne sykkelvegar i ein fantastisk natur mellom vakre landsbyar. Lett medvind og fin temperatur, sol heile tida. 

Voie Verte: Chalon-sur-Saône - Cluny 40 km

Kviledag for kartlesarene. 

Fantastisk sykkelsti: frå jernbanestasjonen i Chalon er det eigen sykkelsti, med lyskryss og eiga skilting ut av byen ca 1 km før han går inn på Voie Verte, som denne dagen låg på ein nedlagd jernbane. Rett strek på kartet.

I tillegg til at det var lett å finne fram, var løypa vedlg lettsykla, jernbanen er mest mulig rett, går nokre stader høgt på fylling over terrenget, og er nokre stader graven ned. Vi passerer små og store nedlagde jernbanestasjonar, flott.

Denne dagen hadde vi god tid, og spanderte tid på restaurantlunsj og på slottshagen til slottet Cormatin, i Louis XIII-stil, med hekklabyrint og buskar klipte som høner og andre små dyr. Flott

Hotellet i Cluny, Hostellerie d´Heloise, låg like ved den gamle jernbanestasjonen, det var lett å finne, og hadde sjel, spesielt Ørnulf syntes det. Det var gammal knirkeparkett og gammal stil, god mat og hyggelige folk. Men det mangla heis og AC, og det blei varmt om natta!! 


Staden Cluny var verdt eit lite besøk også, med fin hovudgate og klosterruinar.