Saint-Gilles - Remoulins (Pont du Gard, 52 km)

Regnet forsvann, men nordavinden kom. Og me sykla nordover, ein ganske krevande dag, altså.

Først litt meir  sykling på flatmarkene med mange kanalar, mellom anna kanalen frå Sete til Rhone / Camargue (98 km). Det var herleg med kaffe ved kanalen etter å ha sykla gjennom svære floar som låg igjen etter gårsdagens regn (det vi aldri såg noko til) 

Under - siste rest av floane, fekk ikkje tatt bilete midt i sorpå, men eg skal lova det spruta. 

Straks landskapet begynte å stige, møtte vi vinmarkene, og byane kom tettare og var meir velstelte enn nede på flatlandet. Velstanden følgjer vinen, og vinranker er det mange kvadratkilometer av, sjå under.

Det var også litt fruktmarker i området, for eksempel kirsebær, eple og granateple. 

Men, vi har i dag måtta revidere forestillinga vår om at det er lett å få kjøpt mat i tida mellon 12 og 14 i alle byar i Frankrike. Jonquieres St-Vincent låg akkurat passe til i løypa for lunsj. Nå hadde vi hatt pique-nique to dagar, og ville gjerne sitje ved eit bord i ein restaurant og ha god lunsj. Vi fekk sitje, ved eit lite bord utanfor ei salsvogn midt i markedshallen utanfor Jonquieres saman med dei to søte barna til han som laga hamburgarar for oss. Og det var verkeleg herlege hamburgarar, men ikkje akkurat slik vi hadde tenkt, med serviettar og plastbeger som måtte reddast etterkvart som dei fauk av i vinden.

Så plutseleg var vi framme. Dei varsla 60 km hadde blitt 52, det passa godt. 

Hotellet Le Colombier er gammalt, men velhalde, og serverer ikkje vin utanom måltida. Spesielt i Frankrike. Velkomstdrikken blei kaffi og vatn. Like godt det, midt i vinlandet.