Østersjøen: Barth - Stralsund 52 km Dikesykling og lite folk

Dagens bakke, med vindmøller

Distansen føles som ein leik, trass i vind frå alle kantar. Det er igjen flatt, vel, det var ein bakke, men mykje dikesykling og litt i skog. Landsbyane var små og sjeldne, men søte. Ein bør ha med seg litt reserveproviant og nok vatn, det var lite å få kjøpt. Med eitt unntak: I Hohendorf kom vi over ein eiendommeleg serveringsstad, i annekset til eit slott frå 1800-talet. Det virka tomt, men far i huset varsla servitrisa, som kom styrtande. Kakene som vi kjøpte fordi ho var så ivrig, var fine og gode, og kaffien heilt ok. Men ingenting rundt var heilt i stand, plenen uklipt, rosebedet ruskete, og sjølve slottet var avstengt og ikkje stelt.

På kafe i Hohendorf slott

Nær historie, plate på hus i bruk. 

Slik hadde eg eigentleg trudd eg skulle sett meir av i gamle DDR. I byane finn vi ruskete hus, tomme tomter og renoveringsobjekt. Før 1989 var det 80000 innbyggjarar i Stralsund, nå er det 67000. Så det er ein del tome hus og ubrukte tomter, sjølv midt i byen. Men mykje er bygd opp i gammal stil, mykje er friska opp med maling, og dei lange blokkene har fått fargerike verandaer. EU-middel er brukt til oppussinga, seiest det. Det må ha vore ganske store middel. I Stralsund er ei side i ei av hovudgatene i ferd med å bli bygd opp på nytt, det blir flott. Eit kvartal er også på UNESCO si verdsarvliste. Hotellet: Arcona Hotel Baltic
Like i nærheten av hotellet går vi forbi eit bygg med ei minneplate for Karl den 12., svenskekongen som invaderte staden på 1700-talet. På andre sida av vegen er det minneplate over alle dei som døydde under tortur i bygningen, under Stazi. Byen har hatt ein mangfoldig historie. 

Oppsummering heile turen, Ostseeradweg 2: Løype på sykkelsti eller sykkelveg nesten heile turen - kjempebra. Kart og beskrivelse heilt topp. Fine og varierte hotell, og ekstremt god mat i forhold til kostnad. Lettsykla, interessante byar, søte landsbyar og interessant natur. Stork og ørn m.m. Diker, innlandshav og sandstrender. Mykje å sjå.

Trekk for eit par vel korte etappar og skiftande ver. Turen er ein sommartur, sjølv om veret i Østersjøområdet er varmare enn i Noreg. Total: Vil gjerne sykle fleire strekk langs Østersjøen, både i Tyskland, Polen og Danmark.

Gruppetur med åtte var ei ny oppleving. Det som gjeld med to og fire, gjeld endå sterkare med med åtte:

• Halde lågt tempo slik at turen blir behageleg for alle, og alle makter å sykle heile dagen (Hu der passar på når mennene tar ut).
• Zusammenbetaling ved fellesmåltider med blokk. Med blokk vil seie at regnskapsfører fører det den enkelte eller som her det enkelte par betaler på ei notatblokk, og så utjevnes det til slutt. Enten i euro og kroner, eller i oppvaskkostar, vinflasker og kaffemaskinar. 
• Den siste regelen, ingen sutring, kom ikkje til virksomhet denne turen. Det virka som at ingen hadde legning for å klage, og det var lite å klage på. 

Nye lure ting når gruppa er stor: 

• Vise tegn ved stopp, det lærte vi etter eit par bråstoppar med nestenulykker. 
• La det vere mulig å passere for andre ved stopp, sjølv små stoppar. 
• Parkere samla og ryddig. Tyskarane sjølv er flinke til å bruke sykkelstativ. Ordnung muss sein. 

Østersjøen: Dierhagen - Barth 57 km

Fischland frå lufta.

Når vi kjøper ferdigtur, må vi ta turen slik han er lagt opp. Vi har hatt eit par veldig korte etappar, men nå kom det endeleg ein skikkelig distanse igjen.

Dagen kom med fint ver, opp mot 25 grader, og det var ein veldig interessant tur. Også denne dagen var det lange strekk, men med mange flotte og koselege landsbyar og byar innimellom.

Først gjekk turen over Fischland, ei smal landtunge mellom Østersjøen og bodden, som er ei form for fjord. Vi sykla høgt på diket som er bygd for å beskytte landet innanfor, med stranda og havet til venstre, med såkalla steilstrand, brattheng med sand. Til høgre hadde vi ofte idylliske hus med stråtak, både fastbuande og FeWo Ferienwohnungen. På stranda var det mye folk, det var søndag med godt ver.

Vi veksla mellom dei to sidene av landtunga, Wustrow, Ahrenshoop, Prerow og Zingst var badebyar ved Østersjøen, og Born, Wieck og Barth som låg ved fjordane (bodden). Det var påtakeleg forskjell på temperaturen mellom dei to sidene av landtunga, sjø betyr friskare luft, sjølv når det er snakk om Østersjøen. 

Andre lange strekk var gjennom myrland med strå ved bodden, og tredje lange strekk gjennom løvskog. 

Pølsebua røykte fisk sjølv.

Vi hadde tenkt å ha picnic, men det blei Imbiss-lunsj med fisk på havna i Born. (Imbiss er ei avansert pølsebu, her røykte dei fisk sjølv).  Vidare gjennom skog og mark, heilt flatt, over ei bru over åpningen mot havet og inn til Barth langs ein nedlagd jernbane. 

Barth var like livlig som Vigrestad ein mandagskveld, men hotellet var bra. Hotel Speicher Barth, eit ombygd (1995 - 1997) pakkhus  på kaien. Veldig fint ombygd, med hotellrom i to etasjar, og gjennomgåande rom i andre etasje, slik at alle får havutsikt. Svært god restaurant, og hyggelig kelner. Om kvelden blei det torever og kraftig nedbør, men det gjekk fort over.

Østersjøen: Warnemünde - Dierhagen 30 km langs Østersjøstrender

Nytt hus får stråtak

Frå huset på landet, gjennom Warnemunde by kor dei opna Warnemundeveka, under jernbanen (ned og opp trapper), med ferje over til Hohe Dune, det blei ein svært variert start på denne etappen. Deretter kom det lange strekk: Først på sykkelsti langs militæranlegg (tenkte vi DDR?), på grusvegar i lauvskog, på dike langs stranden, og til slutt gjennom ulike ferieanlegg. Noen svært enkle, sikert frå DDR - tida, noen svært fine, bygd i gammal stil med stråtak.

Stråtaka ser ut til å vere karakteristiske for Mecklenburg. Også nye hus får slike tak, og dei held i 40 år, i følgje ein takleggar vi spurde. Sidan det er så mange hus med stråtak, må det vere konkurransedyktig, og ikkje bare noko for turistane. Råvarer, strå, er det i alle fall nok av i området.

Buntar med strå til tak.

Godt å studere hus, utsikt er det mindre av, når tåka ligg tung, som ho gjorde denne dagen. Men det var meldt store nedbørsmengder som ikkje kom, så vi var ganske nøgde likevel!

Veret i Nord - Tyskland i juli: Ganske mildt, ca. 20 grader, vekslande ver med sol og regn. Kan blåse, men varierer. Ingen solgaranti, tydeligvis, men behagelig sykkelver. 

God spiseplass i Dierhagen Dorf: Restaurant Schipperhus, Strandstrasse 6 (Også frå Trip Advisor, sjåøvste bilde). Kjempegod fisk. Dei fleste hotella ligg på stranden, men dette altså der fastbuande heldt til, i landsbyen i motsatt retning. 

Hotellet vårt, Ostseehotel Dierhagen var spesielt. Kjempestor hall, breie gangar, store bad (tilrettelagt for rullestol), i det heile tatt stort, kaldt og firkanta. Her var det mykje DDR igjen, sjølv om ein hadde prøvd å mjuke opp. - Men greit å bu der, ingenting å klage på.

Østersjøen: Kühlungsborn - Warnemünde 29 km + 14*2 til Rostock

Kort løype, men gode muligheter for forlengelse på over to mil tur - retur Rostock.

Som vermeldt, det regna denne dagen. Det passa godt med kort etappe, og den foreslåtte ekstraturen inn til Rostock blei gjennomført med buss, S-bahn, til fots og i taxi tilbake. Veldig fint å oppleve Rostock, flott gamleby (Unesco) og fin kjellarrestaurant, men det aller finaste var ein skobutikk, som vi uheldigvis ikkje kom oss til å kjøpe sko i. Schade. Damene drøymde om denne butikken om nettene. 

Gode råd for sykkelturar: forbered rumpa på sykkelsetet! 

Beste råd er å sykle mykje på forhånd. Nest beste råd er å ha med ekstra  padding. Må ei ty til tredje beste råd, er sinksalve eit alternativ, men på denne turen blei det oppfunne ein ny metode også: Compeed plaster. Dermed var det full rulle, Compeedy Gonzales Pettersen var plutselig i tet!

Pilfinner i Rema-ponch saman med Compeedy Gonzales i Heiligendamm.

Denne regnversdagen var det også godt med regnklær. Det fins jakke, bukse, trekk til sko, til hjelm osv. Det finnes også billige plasovertrekk, til ein billig penge på Rema, ifølge Pilfinner. Gode som segl i medvind, held kanskje ein halv tur... Pilfinner var også svært flink til å utnytte ressursane elles: Dusjhette på hotellrommet blei tatt i bruk som hodeplagg når det regna, pose for damebind blei beskyttar for lommebok. 

Til sjølve løypa. Vi treng ikkje bekymre oss for å finn fram. Vegen er godt skilta heile tida, og ofte er det bare eit val.frå Kuhlungsborn gjekk turen "bak" stranden, vidare langs klippekysten i skog som gjekk heilt ut til havet. Synd at det regna og var så dårleg sikt. Ostseebad Heiligendam, kor det første kurbadet blei anlagt i 1790-åra, såg flott og ryddig ut med fine bygg og velstelte plenar. 

Vi kom fram til hotellet i Diedrickshagen til lunsj, og fekk rom med ein gong. Då lunsjen var spist, var også koffertane komne, og vi kunne ta fatt på orienteringsløpet "å finne rommet". Ringhotel Warnemünder Hof var litt "huset på landet", flott, med stråtak og fleire påbygg. Men litt kjedeleg å bare vere der, dersom vi måtte det, men både Warnemünde og Rostock er gode alternativ om ettermiddagen. 

Østersjøen: Wismar - Kühlungsborn 42,5 km

Wismar - Drevenkirchen - Stove - Rurik - Insel Poel - Kühlungsborn

Ostseeradweg gjer det til piece of cake å vere kartlesar på denne turen. Såpass lett at Pilfinner fekk med seg Fluefangersken og Han der på eit utbrudd frå gruppa, utan kart.  Dei fire karta var hos dei andre, meir sindige typane som tok seg tid til kartlesing. Pilfinnar & co sykla rett og slett frå dei andre etter siste rast, då dei skulle konsultere kartet og finne den rette vegen. Etter ei tid var dei så greie å ringe dei andre og varsle at dei var "her", og det var jo til stor nytte for dei andre. Så det blei til at begge gruppene måtte finne fram på eiga hand, og det gjekk ganske fint for begge, alle visste dei skulle til Kühlingsborn. (kanskje var det litt konkurranse om å kome først...)

Men nå var det meir enn eitt hotell i Kühlingsborn, ganske mange, faktisk, og det skulle litt kløkt til for å finne fram til mål. Alle klarte det til slutt... Ringhotel Strandblick i Kühlungsborn


Hotella på turen: Alle tre hotella til nå har vore strålande, alle har vore firestjerners, med store, fine rom, god beliggenhet og god service. Vi får svært mykje for dei norske kronene våre i denne delen av Europa. Vi får også veldig god mat til ein rimeleg penge. Han der har vore på Trip Advisor og peila inn restaurantar på forhånd, og det har klaffa skikkeleg, Schippergesellschaft i Lubeck, Brauhaus am Lohberg i Wismar var to gode representantar for nordtysk tradisjon, kjekk, gammal innredning i gamle hus, og god mat. Matjesild og øl er typiske rettar for området, godt. I Kuhlungsborn var det også Trip Advisor som sende oss til pizzarestauranten Gallo Nero. Svært godt, men store porsjonar.

Elles innførte vi ein ny rett på kafe i Rurik, utanom menyen bestilte vi jordbær med is og krem, og då vi gjekk hadde det kome skilt i hagen om at dei hadde ein slik rett! 

Folket som syklar er kjekke og har det fint saman. Noen har fått sykkelrumper, noen kne slarkar litt, det er litt hoste, Velte-Petter veltar litt, men stort sett går det veldig bra. 

Ruta: Fin ekstratur ut på øya Poel for dei med friske rumper. Det blei litt langt mellom lunsjstader i lunsjtida. Elles heilt fin, det aller meste på sykkelvegar for dei som hadde kart og følgde det.

Østersjøen: Lübeck - Wismar 78 km. Langt, men greit.

Lübeck - Travemünde - ferje over elva Trave - Priwall - Ivendorf - Bolkenhagen - Schwansee - Brook - Wismar.

Gamle Hansastadt Lübeck, den sentrale byen i Hansaforbundet, som handla rundt Østersjøen og Nordsjøen mellom 1100 og 1700. Hansaen var bare laust organisert, men fekk makt fordi dei var organisert, var taktiske, kunne skrive og føre regnskap. Dei handla mellom anna med stoff frå Brügge, ull frå London, tørrfisk frå Bergen, salt, vin og korn frå kontinentet, pels frå Novgorod, jern og kopar frå Stockholm, og tente seg rike. Det ser vi spor etter ennå.

Vi budde på Hotel Scandic i Lübeck, like utanfor gamlebyen og like ved sykkelstien ut av byen. Mecklenburger Radtour er operatørar på reisa. Nøyaktig justering av syklane før avreise, gode syklar og alt i orden. 

Heile strekket første dag på denne turen er opp mot 80 km. Det er ganske langt, og på orienteringa blei vi gjort ettertrykkelig oppmerksomme på at det fans fleire alternativ for å korte ned på strekket: tog på strekningen Lübeck - Travemunde, taxi til Travemunde eller taxi eller buss Boltenhagen - Wismar. 

Men dei visste ikkje kven dei hadde med å gjere; korte ned på turen, keslags snakk! Sandnes/ Hommersåkekspressen kom seg roleg, men sikkert fram alle mila, sjølv med litt forkjølelse i rekkene og litt motvind. Ekspressen består av åtte personar, mektig når han kjem sigande, med ein tendens til å stoppe i kryss som det av og til kjem bilar i. Men pytt, pytt, det vil helst gå bra.

Første del ut av Lubeck gjekk på sykkelsti skilta til Travemunde. Tunnelen under elva Trave måtte forserast ved hjelp av buss. Bussen er gratis, har eit lettvint system med tilhengar, sjå biletet, og går kvart 10.minutt. Ei mil lenger framme måtte vi ta ferje mellom Travemunde og Priwall. (Betaling i automat, husk eigen betaling for sykkelen). Flott småbåthavn, seglskute og tett med sommarhus i Priwall, før vi sykla inn i gamle DDR, som nesten var folketom. Nå var vi på Ostsee Radweg, som var tydeleg skilta. Fleire mil gjekk langs kystlinja. Delvis gjennom skog kor det var mange små innsekt som likte godt klær i typiske "sykkelfargar", sjølvlysande grønt og gult, samt kvitt. Bjørg sykla til tider rundt som ein insektsverm/ som ein svart tornado, og fekk namnet Fluefangersken. Vidare passerte vi gigantiske åkrar med jordbær, rug, poteter, bønner og mais. Noko turisme var det også på strekket, men ikkje så mykje som venta. Overalt velstelt og flott, ikkje mykje som minna om trist DDR lenger.

Wismar var strålande. Ikkje utan grunn på UNESCO si verdensarvliste. Hus med dei spesielle fasadane dei har i Nederland og Nord-Tyskland. Og vi fekk hotellrom på Arcona Steigenberger Hotel med utsikt mot rådhusplassen, fint! Som Hansaby eksporterte Wismar spesielt sild og øl. Dagens middag var for fleire av oss matjesild med øl i Brauhaus am Lohberg.

Nesten heile turen gjekk på sykkelsti, også inn og ut av byar! Det var bra skilta og lett å finne fram når vi også hadde kart. Bikeline dekker området med eiga kartbok for turen i vannfast materiale, med kart av løypa, detaljkart av byane og opplysningar om kjekke ting å sjå på turen. Heilt topp. Bikeline er eit team av sykkelinteresserte som ut frå eit sykkelprosjekt i 1987 i Wien har utvikla seg til å bli eit forlag som lagar sykkelkart på fem språk og i mange land i Europa. På vårt sykkelkart er kvar vindmølle og lehytte i skogen avmerka. Det kan vere nyttig. Eigne bykart i boka er nyttig, både når vi skal finne hotellet, og når vi skal ut i byen. 

Feiring av første etappe.

Interiør Brauhaus am Lohberg. Tørka humle under taket.