Santa Maria di Leuca er berømt for fyrtårnet sitt, som er 47 meter høgt og plassert 102 moh.
Bynamnet er laga av to kvinnenamn: Maria, kyrkja som er dedikert til jomfru Maria, og Leuca, som kjem av det greske namnet Leucasia, ei havfrue som lokka sjøfarande til seg. Utanfor Leuca møtest det joniske havet og Adriaterhavet. Elles er byen kjent for grottene og patrisiervillaer frå 1800-talet.
Bynamnet er laga av to kvinnenamn: Maria, kyrkja som er dedikert til jomfru Maria, og Leuca, som kjem av det greske namnet Leucasia, ei havfrue som lokka sjøfarande til seg. Utanfor Leuca møtest det joniske havet og Adriaterhavet. Elles er byen kjent for grottene og patrisiervillaer frå 1800-talet.
Frå Santa Maria syklar vi nordover på austsida av hælen. I det fjerne ser vi konturane av Albania.
Landskapet er her bratt ned not havet, og løypa er ganske kupert. Den er ganske lett å sykle likevel, strev oppover gir fine nedturar, og heile dagen syklar vi på veg, derfor god asfalt (stort sett). Tidlegare må dette området ha vore ganske aude, nå er det bygd ein del sommarhus, for det meste ennå lukka. Det er også spor etter menneskeverksemd frå tidlegare tider: terrassar og steinhus. - og vakttårn. Torre.
Ruta vår går opp og ned på vegen med lite trafikk. Stopp på Santa Cesarea Terme for kaffi og sjokolade. Overalt er det mange idylliske sommarbustader, mykje finare enn turistbyane på vestsida. Men her er det ikkje strender, her er det klippekyst. Og denne dagen var det overskya og ikkje så varmt. Dei lange jakkane kom fram.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar