Når det er varmt i Norge er det fint å sykle i sjøkanten.

ØNoen badar, noen går inn, noen sit i skuggen, vi svalar oss med ein frisk sykkeltur langs ein eller annan sjøkant. 

For eksempel 

1. Sandnes -Dale tur retur, kort kveldstur. Biletet under er frå Hana, sjøspeidarane. Bading i Holmavika mulig. Ta med mat og drikke. Butikk i Aspervika. 

2. Langs dobbelsporet Sandnes - Stavanger. Bading på Vaulen og deromkring. Kan utvidast med bytur i Stavanger, vidare over Stokka til Madla, langs Hafrsfjord, Sørnes, Forus og til Sandnes. Ein ganske lang tur. Eller ein kan ta toget tilbake til Sandnes.

3. Tungenesruta frå Tungenes fyr til Tanangerbrua. Kafe på fyret  mellom 12 og 16 om sommaren og på Viste strandhotell. Veldig fin på veg med utruleg lite trafikk, eit par snarvegar på sti, Vistehola, Vistnestunet og fyret som attraksjonar. Denne ruta kan gjerast til liten rundtur om Randaberg sentrum eller stor rundtur om Stavanger sentrum, frå Kvernevik langs Hafrsfjord og inn til byen, Nordsjøruta derfrå til Mekjarvik og Tungenes. Bading på Sande, Viste eller kor som helst. 

4. Hafrsfjord rundt: Sola ruinkyrkje - Risavika - Tananger - Sunde - Madla - Røyneberg -Joa - Sola 31 km, flatt. Kan sjå på Sola ruinkyrkje, Tjora gamle kyrkjegard ( som me ikkje fann), flammen i Risavika, det går tursti utanfor industrianlega, Sverd i fjell. Bading på Sunde og i Møllebukta, eller på Solastrand.

Under idyll i Tananger.

5. Vidare kan tur 4 forlengjast langs Solastrand til Ølberg, Vigdel eller bli ei sløyfe rundt flyplassen om Sola sentrum. Langs stranda er det ein fin og flott sykkelsti (bilete) som dessverre brått tar slutt ved Solastrand Gård. Derfrå må ein sykle i vegen i trafikken som kan vere nokså stor når det er rushtrafikk. I søndre del av stranden kan ein ta inn til Domsteinane og kikke på dei (bilete). 

Crawley - London 60 km + 6 km

Fortsettelse England og mat. I Crawley hadde han der funne ein restaurant på Trip Advisor som heitte Happy Meeting. Då me endeleg fann lokalet, på baksida av eit varehus, ved vareleveringa, såg det ut til å vere ei take-away-sjappe med to triste bord i eit hjørne. Heldigvis fekk ikkje Hu der viljen, som var å finne noko anna, for då me gjekk inn, viste det seg å vere ein flott kinesisk restaurant i andre etg. God mat, og ikkje så dyrt.
Holiday Inn Gatwick Crawley var også greit. Turen er legt opp med fine hotell som arrangøren må ha fått god rabatt på. Crawley er ein ryddig soveby for London, med ganske uskjønne delar utbygde i nittenseksti- og sytttiåra. Men då me sykla ut mot London, kom me gjennom fine, litt eldre bustadstrøk. Me passerte Gatwick flyplass, på sida og delvis under, elles gjekk turen denne dagen gjennom nokre mindre byar (Horley, Redhill, Coulsdon, Carlshalton, Croydon) og ein stor, men svært mykje av traseen var i parkar, commons og greens, kilometervis og heilt nydeleg, sjå over.

Det er imponerande korleis engelskmenn held seg med parkar og grøne anlegg, på vegen på 66 km sykla me gjennom: Riverside Garden Park, Farthing Downs Tree Belt, Figgs Wood, Sparkle Wood, Devilsden Wood, Woodcote Park, Clockhose Recreation Ground, Woodmansterne Park, The Oaks Park (lavendel, sjå under), Tha Grove, Poulter Park, Deen City Farm, Ravensbury Park, Wandsworth Common, Battersea Park, Clapham Common og i sentrum St. James Park, Green Park og Hyde Park. Syklinga i London sentrum gjekk overraskande bra, men tok tid, så me var ikkje framme ved hotellet før 17.45, sjølv om me starte før 9 og hadde pik-nik. 

Eg hadde ikkje venta lavendelmark i London!

Traseen hadde ei stigning på 110 m på litt over 1 km, og ei litt skikkelig stignng til, elles var det nokså flatt og lettsykla. Me sykla på Nasjonal sykkelrute 20 og 21, deretter Londonrute 3 og 4 til Westminster Abbey. Bysyklinga i London gjekk overraskande bra, kanskje fordi det var lørdag ettermiddag? At me var ei større gruppe (me samla kvarandre opp på vegen) var sikkert også ein fordel i byen, Frå Westminster Abbey hadde Verde Natura merka veg gjennom parkar til hotell Premier Inn Kensington Olympia, og med kom fram kl 17.45, eit kvarter før innleveringsfrist for syklane.

ert 

På Chez Partick hadde me fin middag saman med Joanne og Harold, Canada, for å feira at me klarte det. Ein ganske krevande tur, variert, spennande. Nokre heilt strålande bra delar, nokre strekk langs trafikkert veg, variert ver (siste dag var svært bra), god vegbeskriving. Personalet i www.verde-natura.com var også svært hjelpsomme. 

Newhaven - Crawley 59 km

Newhaven ligg ved utløpet til elva Ouse. Over tid har elva tatt med seg singel som har hopa seg opp ved utløpet av elva og flytta det. På 1600-talet laga dei ein kanal gjennom denne banken av sand og singel, og då blei det ei beskytta havn innanfor, det var opphavet til moderne Newhaven, med to avgangar til Dieppe kvar dag. Men grusen fortsatte å hope seg opp, og seinare er det bygd moloar for å styre dette.

Premier Inn Newhaven, heilt ok, men me bare sov der og hadde frokost.æ

National Cycle Network er eit rutenett i England drive av Sustrans. Det er ruter på kryss og tvers i Storbritannia, både eigne sykkelvegar, men ofte på vegar med lite trafikk. Vi syklar på NCN 2, NCN 20 og NCN 21 på vegen mot London.

Me sykla frå Newhaven langs klippene i South Downs til Brighton, som med sin flott pir, kafear og gammelby er ein populær ferieby i England. Først langs havna i Newhaven, deretter inn i bustadstrøk litt oppi høgda, deretter gjennom bustad- og feriehusstrøk i små nabobyar som Peacehaven og .... Deretter var det sykkelsti langs vegen, trygt, men bråkete. Heldigvis leia Nature Verte oss ut av NCN 20, og ned på strandpromenaden inn til Brighton. Der sykla me med klippene over oss på høgre side og havet på venstre i meir enn 4 km, for så å sykle vidare langs byen Brighton sin promenade. Flott.

Frå Brighton går vegen 90 grader rett inn i Sussex sitt bølgande landskap, kor me også passerar Devil's Dyke, ein dal som i følgje ein legende skal vere utgraven av djevelen. Bølgande landskap betyr opp og ned, ned og opp. Ruta var svært variert. Det mest primitive var stiar som nesten var gjengrodd, for eksempel med brennenesle, svært mykje av ruta gjekk på minimalt trafikkerte landevegar med fantastisk flotte eigedommar (er det bønder eller rike byfolk som bur slik?), men vi sykla også ein del saman med bilar. Då gjer eg meg så smal eg kan og sykøar på og likar meg ikkje. Her er også forbetringspotensial. Inn i Crawley tok ruta oss inn gJennom Tilgate Forest, eit stort naturområde. Trass i kupert landskap, regn og yr, så er me ikkje utsletne. Hurra!

Eg tar tilbake at stygt eg har tenkt og sagt om engelsk mat. Den beste lunsjen til nå hadde me på pubben Duke of York i Sayers Common. Salat med steikt laks, alt friskt og varmt. Etter middels mat i Frankrike, ein opptur. 

Forges-les-Eaux - Dieppe 56 km + ferje til Newhaven

Hotel le Continental i Forges-les-Eaux. Gammalt spahotell, men heilt bra inni. Gammal storhet i resepsjonen, nyoppussa rom og bad. 

Mat er ein viktig del av opplevinga, og i Frankrike er det ofte håp om at matopplevinga blir god. Derfor førebur Han der ofte turane med å finne gode restaurantar på Trip Advisor. Gjestene vurderer og skriv om restauranten, og Han der plukkar ut, og det har alltid vore vellukka. Men denne gong ei. Måndag var utvald restaurant i Maison Laffitte stengd fordi det var måndag (mykje i Frankrike er stengt måndagar). Tysdag var det Gisors, der var restauranten nedlagd, og onsdag i Forges-les-Eaux hadde den utvalde bare lunsjope må-ty-on, middagstid var han stengd. Det blei pizza! Neste blir middag på ferja!

Forges kjem av at det blei laga jern der, så langt tilbake som i romartida, eaux kjem av vatn som hadde helseverknad, det har vore spa der langt tilbake i tida. Kjeldene med vatn som hadde god verknad blei oppdaga på 1500-talet, men først i 1820-åre blei det fart på spaverksemda. Nå er det største spaer omgjort til kasino.

Sykkelvegen frå Forges følgjer den gamle jernbanen frå hotellet vårt 45 km til utkanten av Dieppe. Det er ganske flott å gli avgarde på sporet på jernbanefyllingar, bruer og av og til grovne ned i landskapet.  Ikkje opp og ned, ned og opp slik det hadde vore om me hadde følgt landskapet. Dessutan vaks det tre langs den gamle linja, som var godt ly mot nordavinden som måtte blåse denne dagen me sykla nordover. Kvar stad ein veg kryssa sporet/Avenue Verte sto det eit lite hus som me først trudde var stasjon, men dei låg for tett til det, så vi tippa på hus for vaktaren av jernbaneovergangen.  Nå var tydelegvis alle husa selde til private, det same med dei fleste stasjonsbygningane.

Banen gjekk mellom Paris og Dieppe, og blei bygd i 1873. Folk brukte denne når dei reiste til England, og banen frakta jordbruksvarer frå Normandie til Paris. Banen blei nedlagd i 1988. 

Landskapet har gardar med kyr og eplehagar, og Normandie er kjent for dei gode ostane frå melka, og sider og calvados laga av epla. I ruta ligg også og renessanseslottet Mesnières-en-Bray, sjå under. 

Dessutan mange forskjellige blomar, mellom anna mange bjørnebærbuskar, ennå med blomar her. Det er grønt og frodig, og vi merkar at landskapet får nok regn, også denne dagen. Investeringa mi i god Gore Tex-bukse ga avkastning i dag, det var herlig å ha den i yren. I regn går det lett fortare framover enn elles, og vips så var det slutt på sykkelstien. Frå Arques-des-Batailles til Dieppe var det sykling på veg. Forbetringspotensiale for Avenue Verte akkurat på den delen med trafikk, men etter den flotte jernbanetraseen tållte me det.  På vegen samla me opp Harold og Joanne, frå Canada, og hadde lunsj med dei i Dieppe.

Dieppe er ein viktig havneby med ferje til England. Namnet Dieppe kan kome av norrønt djupr, og viser til havna som er djup, og var på 1500-talet den viktigaste hamna i Frankrike. Byen blei øydelagd i 1694 av ein engelsk-nederlandsk krigsflåte og ein stad kor britisk-kanadiske styrker gjennomførte eit stort raid i 1942 som ga mange erfaringar til planlegging av D-dagen i 1944.

Heldigvis hadde me hotell like ved havnen, Premier Inn var lett å finne, sjølv om det begynte å mørkne då me hadde kome oss ut av båten og gjennom passkontrollen. 

Gisors - Forges-les-Eaux 65 km

Hotel Moderne  i Gisors var nok moderne då jernbanen var ny. Nå var det meir eit litt gammaldags hotell, fin kontrast til dei moderne kjedehotella me elles har budd på. Restauranten i Gisor som Han der hadde funne på Trip Advisor var nedlagt, men me fann ein god japansk, og fekk god mat.

Gisors heitte Gisoritum i gallisk-romersk tid. Byen låg strategisk på grensa mellom kongeriket Frankrike og hertugdømmet Normandie (Gange-Rolf), og begynte å vekse frå 1066 då Vilhelm Erobraren tok England. Chateau de Gisors stammar frå denne tida. Byen har industri og jernbane Paris - Dieppe, og blei øydelagd under andre verdskrigen.

Sykkelen min blei godt doktorert av Ricardo i hos turoperatøren Nature Verte.. Det er første turen me har hatt følgjebil på den måten at dei også bur på hotellet og hjelper deltakarane. Me syklar samtidig med ei guida gruppe, og i går tok Nature Verte til og med ein av deltakarane til sjukehuset. Elles er det bare å skryte av kartboka er svært detaljert og god, i tillegg til kart og beskrivelse, er det også litt om området rundt og byane vi syklar gjennom. Paris-London ser ut til å bli ein klassikar. I dag møtte me ganske mange som sykla motsett veg på oransje syklar, tyskarar, engelskmenn og nordmenn med eit selskap som heiter Girolibere, også det italiensk. Under tre som syklar parallelt med oss, ein italiensk far med to søner i tenåra.

Etappe 3 Paris-London var også ein ganske krevande etappe, svært kupert, og då var det å sykle opp og ned 65 km. Det var også regn i dag, så det var godt med regntøy, sjølv om det var småregn.

Det var mange gamle kyrkjer å sjå, frå tusentalet, 11 - og 1200. Spesielt abbediet i St. Germer de Fly var flott. Dette bygget er eit av dei eldste gotiske bygga i Frankrike, bygd på 1000-talet, som erstatning for det gamle bygget som vikingane hadde øydelagt. Under bilete av abbediet.

Det er utruleg kor mange svært lite trafikkerte vegar det fins i Frankrike. I dag sykla me bare på veg, dermed på asfalt, og kunne vore plaga av trafikk. Me var av og til innom litt større vegar med litt trafikk, men for det meste var det folketomt, både på vegane og i landsbyane me sykla gjennom. Landsbyane er svært små, gamle og pittoreske. Hagane er eit syn med stokkroser, roser, hortensia og mykje anna. Elles er det kornåkrar (kveie og rug), mais, erter, bønner, grønnsaker og eplehagar. Eg fann også noko eg ikkje veit kva er, sjå under:

Maisons Laffitte - Gisors 75 km

Dette er ein hard etappe, spesielt dersom det er feil med sykkelen og det regnar. Me tar det kronologisk.

Hotel Ibis Maisons Laffitte var svært lett å finne, og greit å bu på. Restauranten me hadde funne på Trip Advisor, Bouche a Oreille, var stengd mandagar, så det blei middag på hotellet med Joanne og Harold frå Canada. Veldig koseleg.

Maisons Laffitte er først og fremst kjent for slottet sitt, bygd ca 1650 og brukt av kong Ludvig XV som jaktslott på 1700-talet. Slottet er eit eksempel på typisk fransk barokk. Dessutan har staden ein heilt spesiell, rettlinja og symmetrisk byplan. Opplysningstida har slått tungt inn, med mange praktbustader. 

Frå Maisons Laffitte går sykkelruta gjennom skogen St. Germain-en-Laye, vidare i Oisedalen, ein dal med mykje lys som har vore inspirasjon for impresjonistiske målarar som Daumier, Pissarro (sjå bilete), Césanne og van Gogh. Området er nasjonalpark, med mange idyllar. Midt i dette grøne landskapet reiser det seg plutseleg ein gjeng med nye bustadblokker på 7 - 8 etasjar! Rundt jernbanestasjonen Cergy-le-Haut har det reist seg ein by midt i skogen! Trur ikkje det var så mange arbeidsplassar. Men me fekk kjøpt god lunsj som me tok med oss til picnic. Det var lurt å ikkje bruke tid til lunsj på restaurant ein så lang dag,

Så gjekk turen gjennom eit parklandskap, Vexin Francais, med gamle landsbyar, slott og kyrkjer,
til elva Epte, som markerer starten av Normandie.

Dag 1 på turen var ganske flat, denne dagen var ikkje det, det var ein god del stigning. Dessutan gjekk ein god del av ruta på sølete grusvegar (det regna også) med innslag av leire, det var sugande. Då eg sleit som verst, forsto eg etterkvart at bakhjulet var skeivt og tok borti andre delar av sykkelen, slik at eg sykla med tilleggsbelastning. Det var hardt!!! Sykkelen blei fiksa fleire gonger, og fram skulle me, sjølv om eg var ganske pest etter 45 km, og me skulle ha 75. Dei siste 20 km frå Bray et Lu til Gisors på NEDLAGD JERNBANE redda oss. Her ein gjnbrukt stasjonsbygning langs linja. 

Stadnamn: I Noreg heiter stadar Klepp, Tu, Ims, til nød to stavingar som Sola, Bryne, Sandnes og Austrått. I området vi er nå er det lite med bare eit ord, jfr dei kursiverte stadnamna over. Eller kva med Conflans Sainte Honorine eller Wy-Dit-le-Joli-Village? - Og der bur bare 330 personar!!

Paris - Maisons Laffitte 52 km

Hu der foreslo ein gong at dei kunne sykle frå London til Paris eller omvendt, og jammen fant ikkje Han der ein tur, sjølv om han etter fleire titals turar til Paris ikkje kunne tenkje seg å sykle i den byen. Rett nok måtte me denne gongen gå utanom våre gamle vener Pedalo. og bruke ein italiensk operatør som heiter Verde Natura, og som sende post på italiensk. Men det kan lett gå godt. (Pedalo har seinare fått same turen).

Turen går på den nye Avenue Verte eller The Green Way som skulle stått ferdig til OL i London i 2012. Mykje er gjort, men ein del av ruta går på midlertidige løysingar. Her er nettsida.

Turen startar frå Holiday Inn Canal de la Villette, eit stort hotell som ligg som namnet seier ved Villettekanalen. Villette var fram til tidleg på 1800-talet eit landbruksområde. Bassin de la Villette, som var ferdig i 1808, er det største kunstige vatnet i Paris (70 x 700m), og saman med Canal Saint-Martin (1825) forandra det landskapet i området. Bassenget og kanalen blei bygde dels for å skaffe Paris drikkevatn, og dels for å få ein vassveg i tillegg til Seinen. Då Haussmann gjorde store endringar i byplanen til Paris, blei Villette urbanisert. Villette blei eit populært område for arbeidarar og immigrantar som arbeidde i gipssteinbrot rundt Buttes-Chaumont. Aktiviteten i Villette var på sitt høgste mellom 1867 og1967. Slakthuset i Villette var ein svær kjøttmarknad som i deg er blitt til Parc de la Villette. Her er lenke til spasertur i Villette. Det er scenar, museum og ikkje minst mange hagar i parken. Her ser vi frå bambushagen.

s

Sjølv om hotellet ligg 6 km i traseen frå Notre Dame, "startar" turen, og kilometertellinga på nullpunktet utanfor Notre Dame (franskmennene meiner at Paris er sentrum i verda, og at alle avstandar skal målast derfrå). Derfor starta me turen innover mot sentrum. Me hadde fordommar mot "Sykkel-Paris", me tenkte at det sikkert bare var ein sykkelveg i Paris, den me skulle sykla på, derfor litt sløv kartlesing. Me følgde sykkelveg midt på boulevarden, skilta, merka i gata og med eigne trafikklys. Men etterkvart stemde ikkje kartet lenger. Feil park dukka opp der han ikkje skulle ha vore. Place de Etoile nærma seg, og der hadde me ikkje lyst å sykla. Så me ga blaffen i heile nullpunktet, snudde, og brukte Map2go for å finna tilbake til vårt nullpunkt, vårt hotell i Villette. Erfaringar: Det lønnar seg å lese kart, Paris har meir enn ein sykkelveg, det er stress å sykle i Paris sjølv med sykkelveg (Han der seier nesten ekstremsport), storby har eit hekkans bråk, det er gratis toalett i Paris, og det er aldri for seint å snu.

Etter denne opplevinga blei me veldig glade for å kome inn i freden, først langs Villette-kanalen, så Canal St. Denis til Seinen. Nokre gonger kom me borti sivilisasjonen: Gruslasting, fabrikkar, vegarbeid, skular, eit par ganske trafikkerte vegar (med god sykkelsti), men for det meste var det eigne sykkel- og gangvegar og fred og ro. Utruleg så nær ein stor by. Det var for det meste lett å finne fram, elver og kanalar er ganske synlege, men i St. Denis var det mykje vegarbeid (bybane) og litt strev å finne fram. Men greie parisarar hjelpte oss. 

Turen følgde Seinen sine mange meandarar gjennom mange parkar. Ein park er impresjonistparken i Giverny, kor vi kan sjå brua som Monet måla, og vannliljer.

Giverny-parken er ein av dei flottaste parken eg har sett. Bare løkar, stauder og roser, men mykje blomar, sånn passe halde. Ikkje heilt strigla, ikkje overslept.

Me fann ein godt plassert restaurant, Pavillon des Berges i Nanterre, ved sykkelstien. Heilt greit, ein del av opplevinga å ta skikkelg lunsj saman med lokale folk.

 

Ny sykkelbru over København: Cykelslangen

Københavnarane kan det. Nettop er Cykelslangen åpna, ei bru i boge godt over gateplanet i København. Då blir det vel endå fleire syklistar der.