Paris - Maisons Laffitte 52 km

Hu der foreslo ein gong at dei kunne sykle frå London til Paris eller omvendt, og jammen fant ikkje Han der ein tur, sjølv om han etter fleire titals turar til Paris ikkje kunne tenkje seg å sykle i den byen. Rett nok måtte me denne gongen gå utanom våre gamle vener Pedalo. og bruke ein italiensk operatør som heiter Verde Natura, og som sende post på italiensk. Men det kan lett gå godt. (Pedalo har seinare fått same turen).

Turen går på den nye Avenue Verte eller The Green Way som skulle stått ferdig til OL i London i 2012. Mykje er gjort, men ein del av ruta går på midlertidige løysingar. Her er nettsida.

Turen startar frå Holiday Inn Canal de la Villette, eit stort hotell som ligg som namnet seier ved Villettekanalen. Villette var fram til tidleg på 1800-talet eit landbruksområde. Bassin de la Villette, som var ferdig i 1808, er det største kunstige vatnet i Paris (70 x 700m), og saman med Canal Saint-Martin (1825) forandra det landskapet i området. Bassenget og kanalen blei bygde dels for å skaffe Paris drikkevatn, og dels for å få ein vassveg i tillegg til Seinen. Då Haussmann gjorde store endringar i byplanen til Paris, blei Villette urbanisert. Villette blei eit populært område for arbeidarar og immigrantar som arbeidde i gipssteinbrot rundt Buttes-Chaumont. Aktiviteten i Villette var på sitt høgste mellom 1867 og1967. Slakthuset i Villette var ein svær kjøttmarknad som i deg er blitt til Parc de la Villette. Her er lenke til spasertur i Villette. Det er scenar, museum og ikkje minst mange hagar i parken. Her ser vi frå bambushagen.

s

Sjølv om hotellet ligg 6 km i traseen frå Notre Dame, "startar" turen, og kilometertellinga på nullpunktet utanfor Notre Dame (franskmennene meiner at Paris er sentrum i verda, og at alle avstandar skal målast derfrå). Derfor starta me turen innover mot sentrum. Me hadde fordommar mot "Sykkel-Paris", me tenkte at det sikkert bare var ein sykkelveg i Paris, den me skulle sykla på, derfor litt sløv kartlesing. Me følgde sykkelveg midt på boulevarden, skilta, merka i gata og med eigne trafikklys. Men etterkvart stemde ikkje kartet lenger. Feil park dukka opp der han ikkje skulle ha vore. Place de Etoile nærma seg, og der hadde me ikkje lyst å sykla. Så me ga blaffen i heile nullpunktet, snudde, og brukte Map2go for å finna tilbake til vårt nullpunkt, vårt hotell i Villette. Erfaringar: Det lønnar seg å lese kart, Paris har meir enn ein sykkelveg, det er stress å sykle i Paris sjølv med sykkelveg (Han der seier nesten ekstremsport), storby har eit hekkans bråk, det er gratis toalett i Paris, og det er aldri for seint å snu.

Etter denne opplevinga blei me veldig glade for å kome inn i freden, først langs Villette-kanalen, så Canal St. Denis til Seinen. Nokre gonger kom me borti sivilisasjonen: Gruslasting, fabrikkar, vegarbeid, skular, eit par ganske trafikkerte vegar (med god sykkelsti), men for det meste var det eigne sykkel- og gangvegar og fred og ro. Utruleg så nær ein stor by. Det var for det meste lett å finne fram, elver og kanalar er ganske synlege, men i St. Denis var det mykje vegarbeid (bybane) og litt strev å finne fram. Men greie parisarar hjelpte oss. 

Turen følgde Seinen sine mange meandarar gjennom mange parkar. Ein park er impresjonistparken i Giverny, kor vi kan sjå brua som Monet måla, og vannliljer.

Giverny-parken er ein av dei flottaste parken eg har sett. Bare løkar, stauder og roser, men mykje blomar, sånn passe halde. Ikkje heilt strigla, ikkje overslept.

Me fann ein godt plassert restaurant, Pavillon des Berges i Nanterre, ved sykkelstien. Heilt greit, ein del av opplevinga å ta skikkelg lunsj saman med lokale folk.