Arnhem er ein by med ca 150 000 innbyggjarar, 13 meter over havet. Opprinneleg var dette ein landsby i eit vegkryss, ikkje ved ei elv. Ca. år 1500 endra innbyggjarane løpet til elva, og Arnhem fekk tilknytning til vassvegane. På 1800-talet var Arnhem ein fasjonabel by for hollandsk elite, men byen er mest kjend for slaget om Arnhem i 1944, om brua over Rhinen. Innbyggjarene blei evakuerte, og byen blei øydelagd og plyndra.
Den store kyrkja i Arnhem er under restaurasjon, men det sto ein byport og eit hus som såg gammalt ut: Duivelhuis, som vel må bety djevelhuset, sjå bilete.
Gandalf la ut frå Arnhem kl 0700 neste dag, og tok vegen opp elveløpet til den tredje største greina til Rhinen som heiter Ijssel. Den er mykje rolegare enn dei andre elvene må ha vore på. Då frokosten var ferdig, og matpakken klar, sykla me inn i den søte byen Doesburg. Doesburg er ein liten stad med historie tilbake til 1237. Byen låg strategisk til, og var beskytta av bymur. Men elva Ijssel blei grunnare etter 1500-talet, og Doesburg mista makt. Doesburg var med i hansaforbundet.
 |
| Arnhem gamle rådhus 1850 |
Den store kyrkja i Arnhem er under restaurasjon, men det sto ein byport og eit hus som såg gammalt ut: Duivelhuis, som vel må bety djevelhuset, sjå bilete.
Gandalf la ut frå Arnhem kl 0700 neste dag, og tok vegen opp elveløpet til den tredje største greina til Rhinen som heiter Ijssel. Den er mykje rolegare enn dei andre elvene må ha vore på. Då frokosten var ferdig, og matpakken klar, sykla me inn i den søte byen Doesburg. Doesburg er ein liten stad med historie tilbake til 1237. Byen låg strategisk til, og var beskytta av bymur. Men elva Ijssel blei grunnare etter 1500-talet, og Doesburg mista makt. Doesburg var med i hansaforbundet.
Ut av Doesburg var løypa vår stengd av vegarbeid. Det var skilt omkjøring, men ikkje godt nok skilta for oss, så me valde ei alternativ rute - godt hjelpte av ein mann som kunne engelsk, to damer som ikkje kunne det og kart/knooppunkten. Mest det siste. Drempt låg på denne alternative ruta, og der var hagane eit syn.
Vidare gjekk vegen gjennom landbruksland. Det er flatt, men det er ganske mange tre som bryt flatheita. Det blir dyrka mykje mais, gras (og kyr), poteter i området. Vi møtte gruppa med Rikko i spissen, og takka vere det fekk me kome inn i Bronkhorst vindmølle som framleis var i drift. Dei malte spelt og mais til dyrefor i dag. Landsbyen Bronkhorst var ein idyll som turismen ennå ikkje har tatt, men bare vent.
Sola kom, og utan regn blei dette ein herleg dag. Litt vind, men me sykla ikke same retningen lenge, så det var ikkje noko større problem. Første dag sykla me vel utelukkande på sykkelsti. Siste del i dag måtte me dele vegen med bilar. Kva har dei gjort i Nederland når bilar og syklar må dele vegen: Dei har gitt syklistane halve vegen ved hjelp av maling. Det er plass til ein bil i midten.
Zutpen er også ein liten by ved Ijssel som var ein hansaby. Walburgiskerk (kyrkje) ligg på Unescos verdsarvliste.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar