Grado- Trieste 68 km

Kviledagen i Grado var veldig god etter to harde og varme sykkeldagar på dei norditalienske sletter. Det var framleis ganske varmt, så dagen blei brukt til spasertur i gamlebyen, sykkeltur halvøya rundt på ca 10 km, god skalldyrlunsj, lang siesta på rom med temperaturkontroll, ettermiddagsbad i det varmaste sjøvatnet eg har kjent og middag på hotellet.

God oppladning til siste sykkeldag som blei ganske variert og litt dramatisk.

Det starta bra med asfaltert sykkelveg mellom hekkar med eksotiske blomar.

Deretter gjennom våtmark, oppå dike ut mot lagunen og deretter inn over eit område som nok er drenert ein gong og delt opp i kvadratiske stykke som er selde til bønder. Svært regelmessig busetnad, har sett noko liknande i Nederland. Og like flatt som i Nederland.

Ved Monfalcone hadde Hu der eit lite fall som resulterte i eit skrubbsår. Godt assistert av Marion og Peter, blei såret vaska og steril kompress kjøpt inn. Det gjekk heilt bra. verre var det med Han der som nok har belasta "den gode" hofta i meste laget, slik at ho nå sviktar når han står på henne.

Etter Monfalcone var det slutt på god sykkelveg. Ruta gjekk for det meste på trafikkert veg, også med 80-grense. Sist gong me sykla inn i Trieste, minnest eg ein flott strandpromenade. Nå var det fredag og supert ver, og strandpromenaden var fullpakka av solbadarar og badarar, så syklinga måtte skje i vegen eller på ein nokså potlete sykkelveg. Opp og ned av fortau, mellom feilparkerte bilar... Ganske vanskeleg for Han der som nesten ikkje kunne stå på det eine beinet. Og framleis ganske varmt.

Herleg var det då å sjå av vi skulle bu på Hotel Savoia, det finaste hotellet i byen, midt å sentrum. Syklane blei tatt vare på, koffertane brakt opp på rommet, og så herleg bad i kjempeflott baderom.

Så oppsummert:

 To veker har vore flott, og svært variert på alle måtar. Korte og lange strekk, klatring i Alpene, grøne enger, italienske småbyar og større byar, bading og turisme ved Adriaterhavet, og stor variasjon når det gjeld hotel. For Alpe-Adria radweg var sykkeltraseen svært god. Ekstradagen frå Grado til Trieste var fantastisk første halvdel ig stressande andre halvdel.

Ganske mange sykla same trase i del to, og vi blir meir og mindre kjent med kvarandre. Her dei vi blei mest kjent med, Marion og Peter. Arkitekt og historikar, kjekke og interessante.

Å kome frå Trieste til Sandnes er ikkje heilt enkelt. Løysningane me sjølv fann, tok fort meir enn 30 timar, både om Ljubljana, Klagenfurt, Venezia, Milano og Roma. Vi tok taxi! Det vil seie at arrangørane av heile turen tilbaud transpoert først frå Trieste til Villach, deretter frå Villach til Salzburg. - det siste strekket kunne vi godt ha gjort med tog, men veldig greit å bli plukka opp av bilar som var bestilt på forhånd. Det tok fem timar å kjøre det strekket me hade brukt to veler på!