To veker sykling i sommar, Salzburg - Adriaterhavet

Alle turane me har sykla til no, har vore på ei veke eller kortare. Det har mange gonger vore litt kort, me har akkurat kome i siget, så er det slutt. Nå har me funne to turar som heng saman, slik at me får sykla i neste to veker gjennom det som må vere ganske variert landskap. Turen startar i den gamle, flotte byen Salzburg (festspel, kultur, Mozart), sørover i dalane Salzachtal, Drautal og Gasteiner Tal med gamle landsbyar og flott natur til byen Villach, kor første etappe sluttar.

Andre etappe startar i Villach i Østerrike, men ganske fort syklar vi over grensa til Italia, fortsetter å sykle sørover via Tarvis/ Tarvisio, Moggio og Udine til Grado ved Adriaterhavet, og til slutt til Trieste, kor me har vore før.  Det ber frå alpeland til vinskråningar, vide dalar, elver ut til havet.

Tema for reisa må bli dobbelmonarkiet Austerike-Ungarn. Ikkje bare går halve turen gjennom det som framleis er Austerike, men den delen av Italia me syklar i, var også lenge ein del av dobbelmonarkiet (1815 - 1918).  Arrangøren Pedalo forsikrar om at det er ein tur med vanskegrad 2, men eg ser jo for meg ei kryssing av Alpane, eller kva, og då må det vel bli litt tungt!

Me strevde litt med å finna ein god måte å kome oss heim frå Trieste på. Fly derfrå tok lett 22 timar (4 etappar) og kosta 5 - 6000. Løysinga kom då vi fann ut at arrangøren stiller med transport Trieste - Villach som korresponderer med transport Villach - Salzburg. Då tar me fly tur/ retur Stavanger - Salzburg!

Under: Salzburg

Portugal i 2015?

I 2011 blei eit forslag om sykkeltur i Portugal nedstemt, men nå er behovet for eit nytt, spennande reisemål i mai/ juni tilstades igjen, og nå ser det ut til at Algarvekysten blir vinnaren. Ein litt annan trase enn sist, absolutt heile sørkysten av Portugal, frå Villa Real på grensa til Spania, til Sagres, som ligg på den sørvestlege spissen av landet og den iberiske halvøya.
Turen går meir eller mindre langs kysten, forbi saltutvinningsområdet Flor de Sal, naturparken Ria Formosa med laguner og vadefuglar, gjennom feriestader (gjensyn med Albufeira) og fiskarlandsbyar, klipper, strender og fyrtårnet Cabo de Sao Vincente, verdens ende. Håper på lite vind den dagen fyret står på programmet. Ikkje mykje ly der:

Vi leitar nå etter passande flyreiser, og håpar at kursen på euro går litt ned. - Seljar av reisa: Pedalo!




 

Sykkel gjer byar godt - om sykkelen, bilen og byen.

København og Amsterdam har forstått det, nå kjem andre byar etter. Den bevisste satsinga på sykkel som

København har gjort har medført eit betre byrom. Byen har få parkeringsplassar, nesten bare 1/3 av det Oslo har. Jan Gehl, som har vore sentral i byutviklinga i København seier at bilen er destruktiv for byutviklinga, og ser nå at ein har nådd eit metningspunkt. Fleire byar har begynt å satse på sykkel.

Firmaet Copenhagenize har bidratt med idear frå København i Paris, Bordeau, Sevilla, Barcelona, hamburg, Berlin, Malmø, Melbourne og New York. Siste er Singapore med ein 23 km sykkelveg rundt flyplassen.

Sykkelvegane i København er dei som først bli salta og måka om vinteren, dei har ofte to filer i same retning, når dei kryssar ein annan veg, er det sykkelfeltet som har forkjørsrett, trafikken er altså på syklisten sin premissar. Gehl seier vidare: lagar du sykkelstiar, får du fleire syklar, lagar du betre fortau, nye gågater og bilfrie torg, får du fleire til å gå. Du får det du inviterer til.

Vi i Noreg har parkeringsnormer som gjer det vanskeleg å byggje større leiligheiter i sentrumsområde, vi byggjer rundkjøringar som gjer livet til syklistar farleg, vi har smale sykkelstiar og syklisten må stadig vike for bilen. - Og kven har sett at ein sykkelsti blir måka før vegen?

Ein dokumantarfilm om god byplanlegging er The Human Scale (2013):

Filmen Bikes vs. Cars under produksjon av Fredrik Gertten er ein film som skal vise kor mektig bilindustrien er, og gjerne provosere. Her illustrasjon frå aksjonen av Rebecca Mendez.

Innlegget er basert på lesnad av artikkelen Gatekamp av Ulrik Eriksen i D2 08.08.14.

Nafplion - Epidauros - Nafplion 45 km

Siste sykkeldag.

Som avtalt dukka Christos opp med bil i god tid før kl 09, med eigen bil og ein annan sjåfør med lastebil til syklane. Dei svippa oss fort opp til Epidauros, eit 2300 år gammalt amfiteater med plass til 14000 og fantastisk akustikk. Vi hadde flaks og fekk innføring i akustikk av ein guide som viste punkta på scenen som var ekstra gode stader å stå på når lyden skulle nå opp alle tribunetrappene, forma på tribunetrappene og tomromma under scenen som ga klangbotn. Fuktig scenesand var også med på å løfte lyden. Ho ga oss demonstrasjon på korleis lyden endra seg når ho gjekk rundt på scenen, og etterkvart våga studentar frå University of Dallas, som kunne syngje, seg fram. Lyden ber opp alle tribuneetasjane!

Ved Epidauros møtte vi den første sykkelturist på turen, ein sveitsar som hadde sykla frå Sveits, heile Italia og tatt båt til Hellas og sykla nå rundt på Peloponnes. 

Frå Epidauros bar det nedover i øde landskap med nøttebuskar, igjen oliventre og til slutt pistasjtre. Vegane var asfalterte, men av varierande standard, så vi måtte vere ltii forsiktige i utforbakkane. Plutselig var vi ved sjøen, i turistland. Her var det både palmer, campingplassar, solsenger og tavernaer i fleng. Vi hadde god lunsj i Vivari, sykla vidare til Tolo, der det blei bading for dei mest badelystne. Temperaturen hadde etterkvart blitt ganske god, og vatnet var lunka. Vi skulle hatt med badetøy, fleire av oss!

Ruta inn til mål gjekk på småvegar på begge sider av hovudvegen. Godt med lite trafikk, men litt opp og ned. Nokre kilometer frå mål dukka det fram ei vinflaske og plastglass frå sekken til Nærværende og hennes mann, dessuten kom Elkjøp med musikkanlegg, stripsa på sykkelen. Sjarmøretappen blei altså gjennomført med musikk!

Så var denne turen over. All skepsis mot å sykle i Hellas er borte. Trafikken er så liten at det ikkje er  problem å sykle på bilvegar, og det er ganske mange småvegar mellom appeslsintrea og oliventrea. Dessuten har vi funne eit godt firma i Arkas travel service (www.discover-peloponnese.com). Syklane er nye, stødige og gode, rutene passe lange og lagde fint, hotella har vore veldig bra, severdighetene har vore ypperlege og mange, og når sola kom siste dagen, har veret også vore bra. GPS er eit must. Det er dårleg skilting i Hellas, og det hadde ikkje halde med kart, så kombinasjonen kart og GPS har vore særs bra,

Discovery travel har tre andre turar på Peloponnes, ikkje umulig vi kjem tilbake til ein av dei, eg antar den energiske Christos får til det han vil, sjølv om tidene i Hellas er dårlege! Her kan vi lese om prisen han fekk for pionerarbeidet, Enterprise Europe Network Awards i Brussel.

Nafplion - Mykene - Nafplion 55 km som blei 51 km

Å vere syklist i Hellas er pionerarbeid. Etter fire sykkeldagar har vi nesten ikkje sett andre syklistar, i alle fall ikkje godt vaksne syklistar med stødige syklar, slett ikkje med hjelm, og absolutt ikkje i regn! Vi har sett noen barn på sykkel, noen sprekingar på racer, og noen gamle menn på transportetappe i godt ver! Så dersom sykkelturismen raskt skal få eit oppsving, må det satsast på utlendingar, tyskarar og canadiar, for eksempel.

Mykje kan liggje til rette for slik turisme, det fins nok småvegar mellom appelsintrea som kan brukast, og klimaet ligg til rette for sykling vår og haust. Nå i oktober opplever vi halve dagar med torever, men det er akseptabelt for ein gjennomsnitts tursyklist når temperaturen er så god som 20 grader, På plussida ligg også alle kulturskattane, den gode maten og alle dei gjestfrie grekarane. 

Vi fekk med oss UNESCO-severdigheten Akropolis i Tyrins frå 1500-1300 f.Kr., over. Men det regna så skrekkeleg då vi skulle til borga i Mykene, som var et viktig økonomisk og militært maktsentrum i Hellas i bronsealderen, at vi snudde før vi kom til borga og sykla tilbake til Nafplion. Tenk det! Den topp severdigheten! Men alle var einige. Vi fekk brukt både gamasjar, lause armar og føter, regnjakkar, regnbukser, og det gjekk greit. Men turen tilbake i regn var ein heilt annan enn turen opp mot Mykene i sol og varme var noko heilt anna. Nærværende er våt!

Nafplion - rundtur til kysten 50 km

Dagen starta med styrtregn, og sykkelrundturen blei erstatta med museumsbesøk medan det regna, og 999 trapper og besøk på Palamidifestningen over byen Nafplion, flott, "ny" fesrning frå 1700-talet. Sjølv Han der med krykke, og Pilfinnar så og seie utan meniskar klarte trappene både opp og ned.

Greit å ta ein sykkelpause når det er rundturar. Det hadde vore vanskelegare dersom vi skulle forflytte oss mellom hotell. 

Utsikt frå trappene opp til festningen.

Paralion Astros - Nafplion 45 km

Utruleg variert. Første dag på høgsletta, andre dag over fjellpass ned til havet og i dag sykling i ein appelsinhage på flatlandet rundt Argos etter å ha sykla ei stund langs klippekysten. Det er slutt på sesongen, så trafikken på vegen er ikkje stor, sjølv ein måndag, Halvparten av etappen i dag var langs sjøen, på ein ganske stor veg, medan resten gjekk på veldig små vegar mellom appelsintrea. Vi såg også lime, granateple, oliven, bønner, melon, mais, kål, epler osv, Det var godt vanningssystem, og nyplantingar. Godt å sjå optimisme.

i  

I Argos fekk vi kome inn på det store amfiteateret frå 400 f Kr. Det har tatt 20000 personar, og låg fint i terrenget. Inne på amfiet blei Hu der overfalt av ein gresk plante som spruta gift på henne då ho blei litt klåfingra, men vakta redda henne med såpe og vatn og Antibac!

Elles herleg ved havet!

I Nafplion: 

Grand Serai Hotel